Alles wat je schrijft, staat voor eeuwig op het net

Gister heb ik een heel erg goed gesprek gehad met mijn man. Hij weet dat ik blog, maar hij weet niet wát ik allemaal blog. Gister kwam hij toevallig een ruwschets van een van mijn blogs tegen in een word-bestandje op onze pc (die over combinatie hobby/kinderen). Hij vond het een erg mooie blog, maar hij schrok over hoe persoonlijke dingen ik daarin vertel. 

Ik wíst gewoon dat hij er zijn bedenkingen bij zou hebben bij mijn blogs. Daarom had ik hem niet alles verteld wat ik hier schrijf... Ik voelde me dus best een soort van 'betrapt'. Het is iets dat echt helemaal van mezelf is en waar ik veel plezier aan beleef. Ik vond het vervelend dat hij me 'op de vingers tikte'. Maar hij gaf me ook een eye-opener. 

Hijzelf zit op geen één sociale media (behalve Linked in, maar daar doet ie ook niet veel mee). Bewust niet. Hij vindt het een beangstigend idee dat alles wat hij het internet op stuurt, voor altijd rondzwerft en in verkeerde handen kan vallen of op een later moment misschien terug bij jezelf komt, op een zeer vervelende manier. Hij is ICT-er, dus hij weet precies hoe het werkt met het world wide web. Het is gevaarlijk. 

Ikzelf ben een beetje naïef. Dat vind ik niet altijd een negatieve eigenschap: Naïviteit maakt me relaxed. Ik wantrouw bijna niemand en ik geniet. Ook met het posten van persoonlijke dingen/meningen/foto's van mijn kinderen. Ik heb al vaker waarschuwingen gehoord/gezien/gelezen van mensen die net zo 'paranoïa' zijn als mijn man wat betreft privégegevens op het net. Maar ik leg ze naast me neer. Ik vind het veel te leuk om dingen te posten. Foto's van de kinderen bijvoorbeeld. Als een pedo zoooooo veel keus heeft in al die miljarden foto's van kinderen die er dagelijks op Facebook gegooid worden, waarom zou hij dan uitgerekend die van mÍjn kids eruit pikken om voor vreemde doeleinden te gebruiken?? Ik wil me mijn plezier niet laten afpakken door een stel zieke mensen in de wereld. Laat mij lekker! Ja, zo denk ik. Mijn vertrouwen is dan ook nog nooit beschadigd door iemand (dat ik weet). 

Maar daarom zullen we samen dan ook een goede combinatie zijn: Ik ben een grote flapuit (een beetje aangestoken door andere mama's hier. Want er worden verschrikkelijk veel persoonlijke dingen verteld hier. Dat moedigt aan het zelf ook te doen....), en mijn man is de nuchtere en remt me af en toe af, voordat ik te ver ga. Ik heb daarom ook wat blogs 'nabewerkt'. ;-) 

Mamaplaats is hartstikke openbaar en linkt zichzelf zelfs meermaals per dag aan supermedium Facebook, door bepaalde blogs daar te publiceren. Stel dat er ooit een keer mensen gaan rondneuzen op mamaplaats en dingen te lezen krijgen van mij, en zichzelf herkennen in het verhaal, en het verkeerd opvatten.... 

Hebben jullie hier ook al eens aan gedacht? En hoe gaan jullie hiermee om?