Alleenstaand...

Hallo Nikki-Maria, Ook ik ben alleenstaande moeder van een prachtige meid van bijna 2. Heel herkenbaar hoor, dat je zoontje "papa" tegen mannen zegt! Waarschijnlijk ziet en hoort hij dat van andere kindje af ;-) Zelf zeg ik dan op een vrolijke toon dat ze die niet heeft. Ik adviseer je om nergens over te liegen tegenover je kind, dat zal altijd tegen je gebruikt worden! Als er vragen komen wees dan eerlijk en geef aan hoeveel je van hem houdt.

Ik heb mijn dochtertje ook alleen opgevoed. Ze wordt in december 4 jaar. Toen ze naar de peuterschool ging vroeg ze aan mijn waar haar vader was. Ik ben altijd eerlijk tegen haar geweest en altijd gezegd dat haar vader er niet was. En dat wij alles samen op konden lossen zonder papa. Ik ben gewoon een mama en papa in 1. Ze vraagt wel veel als ze van school af komt en probeer het altijd tot een goede oplossing te zoeken en alles goed uit te leggen. Soms wel moeilijk maar uiteindelijk komt het altijd wel weer goed.

Geen ervaring mee maar als hij er vragen over gaat stellen dan gewoon eerlijk antwoorden. Wat ik zelf zou vermeiden is te zeggen dat zijn vader niet blij met de zwangerschap was.......misschien zeggen dat zijn vader niet wist dat hij zou komen of zo. Het kan namelijk onbedoelde problemen opleveren als een kind het idee heeft dat een van zijn ouders hem niet wilde hebben. Mijn moeder heeft namelijk ooit gezegd dat ze zo geschrokken was van de zwangerschap van mij dat ze om abortus gevraagd heeft......ik snap het nu wel maar toen echt niet. Alleen mijn vader wilde mij hebben zo voelde het en dat was zeker niet fijn hoor.

Snap je gevoel helemaal. Ben zelf ook alleenstaand en heb ook geen enkel contact met de vader. Ik denk dat je er vanaf het begin eerlijk over moet zijn. Maar hoe en wat.. Ik zou het zelf ook nog niet weten?! Zeker met hele kleine kindjes lijkt het me ontzettend moeilijk om dat uit te leggen. Sterkte.