Alleen met zijn twee !

Als je niet in het bezit ben van een auto, of in mijn geval van überhaupt een rijbewijs, dan is het wat lastiger om jezelf van A naar B te krijgen.. Maar het OV brengt je overal tegenwoordig, dus ik vond het wel een puik idee om samen met James naar het Kinderboekenmuseum in Den Haag te gaan met de trein !

Terwijl James zijn ontbijt naar binnen werkt, spring ik snel onder douche om vervolgens zijn tas klaar te maken voor vertrek. Daarna James onder de douche, aankleden, tassen (ja 3..) pakken én de buggy uiteraard. Alles op de fiets laden, ja precies álles. Dus je kind je zooi én de buggy.. Den Haag here we come !

Aangekomen bij de fietsenstalling en dan beseffen dat je veel te warm bent aangekleed, maar je geen handen vrij hebt om ook nog je jas apart te dragen. Hallo klotsende oksels..

Ov chip opladen, lift pakken en de trein in. Lees: James die niet in de buggy wilt aan de ene hand mee, en aan de andere hand de buggy en de tassen op mijn schouders en rug.. Je kind met buggy de trein in tillen, nee hoorr, waaar is nu die lift als je m nodig hebt ! En natuurlijk vraag ik soms om hulp, maar wanneer je ziet dat mensen kijken, snel wegkijken en gauw instappen of zelfs naar een andere ingang ontsnappen, dan moet je het toch écht zelf doen !

De reis kan beginnen, voor ons een goede (leuke indrukwekkende) anderhalf uur, maar dan komen we eindelijk aan op Den Haag Centraal.

Gelukkig bevind het museum zich bijna om de hoek van het station, dus kunnen er ook lopend naartoe. Oh wel eerst nog even naar de ondergrondse toiletten, in de lift, met je kind (nu wel in de buggy gelukkig) en al je meuk..

Note: door zo’n poortje waar je een centje ingooit, met buggy is overigens niet de bedoeling. Maar daar kwam ik pas achter toen ik erdoorheen ging en ik samen met al het spul vastzat op de helft van de doorgang

zucht..

Jaaa daar is het museum !

Nu gaat het dan eindelijk echt gebeuren..

We komen aan bij de wereld van kikker en zijn vriendjes. Waar de kinderen spelenderwijs alles leren over lezen en het plezier daarin. Veel figuren uit verschillende bekende kinderverhalen zijn uitvergroot en je waant je zo in je eigen “verhaaltje” tussen hen.

James, nu met een gestreepte broek aan net als kikker, gaat via verschillende paden tunnels en zelfs ijsschotsen door de ruimtes heen. Je leert letters, lezen, luisteren kijken. Maar ook zelf gebruiken schrijven tekenen horen en voelen. De meeste ruimtes zijn op de lengte van kinderen gemaakt, dus alle “begeleiders” lopen er een beetje langsheen en achteraan. Geen probleem overigens. James vermaakt zich enorm, en ik geniet daar van ! Dit is echt een heel leuk museum, zoveel vermaak ! Aanrader !

Na twee uurtjes vonden we het goed en besloten we de dag af te sluiten met een pannenkoek. Gelukkig zat het pannenkoekenhuis om de hoek van het museum. Alleen “ff” naartoe lopen ha ha

Na een heerlijk ouderwetse pannenkoek met stroop suiker kaas en spek waren we klaar voor de terugreis.

Ik neem nog even een koffie mee voor in de trein (niet handig, nóg meer sjouwen, sukkel..)

De terugweg lijkt, lekker cliché, sneller te gaan dan de heenweg, gelukkigg. Gauw richting fiets en naar huis.

Oh te weinig saldo om uit te checken (had ik de heenweg beter moeten doen). Opladen en weer terug. Opnieuw te laag saldo..?! FML wat is die trein duuuur ! Dus wéér opladen. Die mensen om me heen zullen wel denken, wat een k n e u s

Kan niet anders zeggen dan dat we een enorm leuke dag hebben gehad saampjes !

Maar eerlijk, ook echt ooontzettend vermoeiend ! De voorbereiding (waarom neem ik zoveel mee??); de weg er naartoe (best ver..); het uitstapje zelf; en de weg terug (gelukkig hoef ik niet meer te koken).. En dan heb ik het nog niet eens over alle toiletbezoekjes tussendoor, dus met je hele hebben en houwen het toilet in en uit..

Dannn mis ik soms wel twee extra handen om me te helpen. Of een auto.. (working on it..) ha ha

Ik blijf erbij dat het OV je overal kan brengen waar je wilt, én de benenwagen in mijn geval. Er zijn genoeg mogelijkheden, dus ook voor de alleenstaande ouders. Maar we moeten het onszelf natuurlijk niet moeilijker maken dan nodig. Volgende x neem ik dus gezelschap mee (die twee extra handen), en zou het top zijn als we de buggy en wat zooi achterwege kunnen laten.. Wat denken jullie?! ;)