Aftellen naar kerst!

Eerste advent

“Ze wilde iets hebben, maar dat kon ze niet vinden” zegt Dunya’s vader als hij haar thuisbrengt. Ze hebben boodschappen gedaan. “Wat wil je hebben dan?” vraag ik aan Dunya. “Ja, je weet wel. Dat van vorig jaar, met al die cijfertjes. Als je erop drukt komt er chocola uit!” Hoe het kan geen idee, maar ik zeg direct: “Oh een adventskalender.” Dunya knikt. “Die ligt al in de kast!” zeg ik. Ineens opgewonden wil ze m natuurlijk zien. Ze wil m het liefst meteen openmaken, maar dat mag niet. “Wachten tot 1 december!” Ze zucht. Tja, een adventskalender maak je pas open op eerste advent. Dus even geduld. Dan staat er ineens een buurman voor de deur. “Kijk, voor Dunya” en geeft me een adventskalender. Met chocolaatjes natuurlijk. En natuurlijk zeg ik niet dat ze er al eentje heeft. “Wat lief! Dank je wel!” zeg ik verrast. Want daar gaat het om. Het gebaar is mooi. “Dan kan ik er best alvast eentje openmaken” zegt Dunya als ze thuiskomt. Leuk geprobeerd, maar daar trappen wij niet in mevrouw.

Doortellen ná kerst

Vlak voor eerste advent komt er een pakje van een vriendin. Ze volgt mijn blogs trouw en heeft iets gevonden dat leuk voor Dunya is. Als we het openmaken zit er een soort tijdschrift in. Het heet: “Aftellen naar kerst” en het is een doe-boek en adventskalender ineen. Het kerstverhaal staat er in meerdere verhalen in. Verder allerlei puzzels, een quiz en veel mooie tekeningen. In het midden zit, jawel, de adventskalender. Het is een meetlat die ik zelf in elkaar moet zetten. Aan de andere kant is het een adventskalender. Er zit ook een vel in met allerlei plaatjes. Die moet je er voorzichtig uitdrukken en opplakken bij de juiste datum. Bij elke dag staat een beschrijving uit het kerstverhaal. Daarbij moet Dunya een plaatje zoeken. In het begin is dat best moeilijk. Maar samen komen we er wel uit. Ze kijkt nog even voor de zekerheid, maar er zitten echt geen chocolaatjes in. Toch is deze kalender minstens zo leuk. Op interactieve wijze bezig zijn met het kerstverhaal. De kalender die op de slaapkamerdeur hangt wordt steeds mooier en kleurrijker. “De deur een beetje verder open laten” zegt Dunya als ze in bed ligt. Ik doe de deur op een kier, zoals altijd. Dat is niet genoeg. Hij moet verder open. “Ik wil de kalender kunnen zien”vertelt ze. Het leuke van deze kalender vind ik dat ie niet stopt na kerst, maar doorgaat tot Driekoningen. En terecht, want de wijzen uit het oosten maken deel uit van het kerstverhaal.

Het grote decemberboek

Ondertussen bereiden we ons natuurlijk ook op andere manieren voor op het komende kerstfeest. We lezen verhalen over kerst, want we hebben verschillende boeken met verhalen. “Het grote decemberboek” bijvoorbeeld, is één van onze favorieten. Daar beginnen we ruim voor Sinterklaas mee en daarna gaan we door met kerst. Het eindigt met nieuwjaar. Maar we hebben meer leuke kerstverhalen. Vorig jaar heb ik het nieuwe boek: “Het Kerstverhaal” gekocht. Daarin staan prachtige tekeningen en wordt op een mooie manier het kerstverhaal verteld.

Kinderkerstdienst

In de kerk wordt gerepeteerd voor kerstavond. Ik met het grote koor voor de kerstnachtdiensten en Dunya met het gelegenheidskinderkoor voor de kinderkerstdienst, beide op kerstavond. Kinderen uit de gemeente, maar ook kinderen die voor dit kerstfeest speciaal naar de kerk toekomen om mee te zingen. Elke zondag wordt er geoefend en elke week zijn er meer kinderen die zich aansluiten bij het kinderkoor.

De kerstboom staat, nou ja vooruit, de mini kerstboom staat, de kerstkaarten zijn besteld. Met foto uiteraard. Dat zijn we zo gewend. Als ze binnenkomen gaat Dunya meteen de namen opschrijven voor wie ze zijn bedoeld. Dat valt nog niet mee vanwege de donkere achtergrond. Maar met een zilverkleurige gelpen lukt het vrij aardig.

Kerstdiner op school

Deze week de kerstdiners op school. Eerst op mijn school, waar ik samen met Dunya naar toe ga. Dat was toch niet helemaal overgekomen bij haar. “Dat is niet eerlijk! Jij hebt twee kerstdiners!” roept ze verontwaardigd. “Ja, maar jij ook!” zeg ik dan. “Denk je dat ik jou alleen thuis laat als ik naar mijn school ga ’s avonds?” Dan straalt ze weer, want dat vindt ze wel erg leuk. De dag erna kerstdiner op Dunya’s school. “Wat moeten we toch maken?”pieker ik hardop. “Bladerdeeg met worstjes natuurlijk!” zegt Dunya. Daar zijn we snel uit. Met andere moeders van de Ouderraad overleg ik over de borrel voor ouders. Tijdens het kerstdiner maken we het gezellig en daarvoor moeten we nog wat dingen voorbereiden.

Kerstjurk

Ondertussen is Dunya’s kerstjurk in de maak. We zijn erg benieuwd naar het resultaat. Ik moet nog een jurk uit de kast opdiepen en toch maar even passen. Zo goed is het afvallen niet gegaan afgelopen jaar. Een goed voornemen voor het nieuwe jaar, maar ook dat durf ik niet goed te beloven. De oppas is geregeld. Daardoor kan ik beide kerstnachtdiensten meezingen en omdat er eerste kerstdag veel te weinig mensen zijn in het koor, geef ik me daar ook maar voor op. Dan beleef ik alles mee en bovendien kan Dunya dan ook een “gewone kerstdienst” meemaken, in plaats van alleen een kinderdienst. We verheugen ons op kerst. Zingen, familie opzoeken, en dan lekker genieten van de vakantie, met z’n tweetjes en met vriendinnetjes van Dunya. Heerlijk om even twee weken vakantie te hebben, tijd voor elkaar. Leuke dingen doen. We tellen af naar kerst!