Aan alle jonge mama`s

Beste mede mama`s

Dit is mijn eerste blog die ik schrijf of ja typ kunnen we beter zeggen.
Toen ik vorig jaar hoorde dat ik zwanger was 17-3-2014 een dag na mijn verjaardag nog wel was dit even schrikken, spannend, maar ook leuk tegelijk, ik was althans nog maar net 1 dag 23 dus best jong tegenwoordige tijd zeggen ze dan. Na dit allemaal 1 maand later bekend werd gemaakt dat ik zwanger was veranderde mijn leven wel 360 graden natuurlijk ook omdat je zwanger bent want alles staat even op zijn kop door de spanning en emotie. Maar bij mij was het niet alleen dat iedereen reageerde super enthousiast maar tegelijkertijd sprak ik sommige vrienden ineens niet meer van de een op de andere dag. Door wat tsja laten we zeggen dat ik hiervoor nogal vaak opstap ging en naar een feestje of gewoon gezellig met de vrienden wat drinken dit al viel niet totaal weg maar werd natuurlijk wel een stuk minder. Want wat moet je op den duur als zwangere vrouw nou in een kroeg mensen zien je al aan komen. Maar op die momenten als er ergens een feestje was of een avondje uit werd je vaak vergeten want die zwangere gaat toch niet mee of wat moet die daar. Maar een keer wat anders doen is te veel gevraagd een avondje bioscoop of gewoon een gezellig avondje thuis op de bank met wat filmpjes ook dat was er vaak niet meer bij. Zoals ik alles heb ervaren was ik van gezellig leuk feestbeest voor sommige mensen ineens een saaie mama die niks meer deed wat in mijn ogen totaal niet waar was. In het begin stadium ging ik nog wel eens mee een avondje uit of een keer naar een feestje en tuurlijk hoe verder je zwangerschap vordert hoe minder je kan en wil gaan doen want eerlijk is eerlijk het word een stuk zwaarder. Voor mij geen ramp want af en toe was het heerlijk even alleen op de bank of met je partner of die enkele vriendin die je wel ziet staan. Ondertussen werd ik meer dan vergeten door enkele vrienden er waren er maar een paar letterlijk een paar in mijn totale zwangerschap die nog over de vloer kwamen of die aan me vroegen of ik gewoon zin had in een gezellig avondje bij iemand thuis. Al kon ik dit zo waarderen. Want geloof me je bent niet in een keer saai je leven veranderd gewoon en dat zou iedereen moeten accepteren dit is waar je voor kiest een toekomst dat is toch wat iedereen wil alleen ieder op zijn eigen manier. Ik werd er minder om gewaardeerd en gevraagd. Maar al met al denk ik nu het is me dubbel en dwars waard nu heb ik een leventje waar ik gelukkig mee ben en een heerlijk mannetje van alweer bijna 1 en met de mensen om me heen ook. Vergeet zo`n mensen in je omgeving want het is het dus gewoon niet waard als je alleen maar er bij hoort als je een borrel kan drinken. Ik heb mijn sterkte leren kennen en hun zwakte zoals ik het zie. Mijn sociale kant is er nog steeds maar die van hun is op pitje 0. Hier moet je dus boven staan. En nee het is totaal niet leuk om op deze manier je vrienden te verliezen maar ach waren dit dan echt vrienden in mijn ogen niet.  Ik ben dankbaar voor wat ik nu heb maar ook op wat ik niet meer heb. De onnodige kopzorgen van zogenaamde vrienden. Ook al word je jong moeder of oud of wat dan ook je bent wie je bent en mensen hebben je maar te accepteren.

Soms is dit fijn om even van je af te schrijven en je hart te luchten maar weet je diep van binnen weten we allemaal hoe het gaat.