61-- de inhoud van de brief laat mijn bloed koken

Het voelt alsof de grond onder mijn voeten vandaan zakt en even begin ik te trillen. Ik weet eigenlijk niet of dit van kwaadheid of angst is.

De brief is opgesteld door de vader van Dennis. Hij is advocaat. Blijkbaar heeft Dennis. ( of zoals hier vermeld staat.. Dennis en ik) een schuld opgebouwd. Een schuld van bijna 10.000 euro. En ondanks dat ik hier niks vanaf wist. Word nu verwacht dat ik daar de helft van betaal. Mijn bloed kookt. Jesse is even stil. Hoe kun je hier nou niks vanaf hebben geweten Nik? Dat kan toch bijna niet?

Dat zou je inderdaad denken. Dat kan bijna niet. Maar bijna is niet helemaal. Het kan dus wel degelijk.

Ik loop het restaurant uit en bel Dennis. Ik wil weten waar dit vandaan komt? Hoe kan dit in vredes naam. Ik had 3 baantjes. Werkte zo'n 75 uur in de week. We hadden zat geld om rond te komen. Waar is dit geld in godsnaam naartoe gegaan. Mijn kwaadheid overheerst en ik laat niks van Dennis heel. Ik voel me sterk nu ik met Jesse ben. Ik sta er eindelijk eens niet alleen voor tegen Dennis.

(Dennis legt aan de andere kant nonchalant uit dat dit geld op is gegaan aan feesten. Aan drank , aan whekamp, aan neckermann en aan vrouwen. Mijn zuurverdiende geld werd dus niet gebruikt om rekeningen te betalen maar werd opgezopen?! Werd over de balk gesmeten en werd uitgegeven aan andere vrouwen.)

Ik hang de telefoon op met de mededeling dat als 1 van ons nog recht heeft ergens op. Dat ik dat ben. Ik laat me niet meer door hem uitbuiten. Ik heb me al die tijd een slag in de rondte gewerkt voor niets. Helemaal niks. Hij zoekt het maar uit!

Daarna bel ik Dennis zijn vader. Ook hij krijgt de wind van voren. Wat denkt hij wel niet om me bewust de schuld van zijn zoon in mijn schoenen te willen schuiven. Dat heb ik bij lange na niet verdiend en dat weet hij dondersgoed. Ik krijg zijn oprechte excuses en hij zal zich niet meer in de situatie mengen. Zonder verder wat te zeggen hang ik de telefoon op. Pff wat denken ze nou eigenlijk?!

Wat ben ik blij dat ik jesse achter mij heb staan. Als dat niet zo was had ik waarschijnlijk braaf dat geld betaald. Had Dennis me weer uit kunnen lachen. Maar dat is klaar.

Ik steek nog een sigaret op om weer even rustig te worden. Ondertussen zijn we een half uur verder en schuif ik weer aan tafel. Jesse ziet mijn rode kleur en de kwaadheid die nog in mijn ogen is te lezen. Wat ga je nu doen Nik?, die brief ziet er uit als 1 grote bluf. "Dat weet ik, het is al opgelost. Bestel nog maar een wijntje voor me! Daar ben ik wel aan toe."