Snap
  • Mama
  • moeder
  • peuterpuber
  • Momlife
  • doen
  • als
  • Dingen
  • 6
  • zou
  • Die
  • nooit

6 dingen die ik "nooit zou doen" als moeder.

Toen Cato er nog niet was, had ik zo veel ideeën en voorbeelden van wat ik ab-so-luut niet zou doen als ik ooit moeder mocht worden. En dan ben je zelf moeder..

Je kent het vast wel. Al die dingen die je bij andere moeders en gezinnen ziet waarvan je denkt; "No way dat ik dat ooit ga doen of toegeven!" Maar jawel hoor. Sommige dingen doe je gewoon als je ouders bent. Omdat je er nu gewoon weg anders tegen aan kijkt, het zelf heel fijn vindt, of omdat je geen zin hebt in een verhitte strijd met je peuterpuber.. 

Dit zijn de 6 dingen waarvan ik zei dat ik nooit zou doen..

Je kind bij je in bed laten slapen.

Iets wat ik mij echt niet kon voorstellen dat je dat als ouders zou willen is je kind de hele nacht, dag in dag uit, naast je in bed laten slapen. Mijn nachtrust was (en is) mij heilig. Echt niet dat er een kind tussen ons zou komen te liggen. In werkelijkheid: Cato heeft toen zij rond de 8 maanden was, zeker 4 tot 5 weken iedere nacht bij ons in bed geslapen. En ik vond me dat toch een partijtje fijn! Soms hoopte is zelfs dat ze s'nachts wakker zou worden en bij ons wilde liggen. Ze begon de nacht namelijk wel altijd in haar eigen bedje. Ze wordt nu nog zelden wakker s'nachts maar komt iedere vrije ochtend nog even lekker tussen ons in!

Snap

Filmpjes op mijn telefoon laten kijken

Echt hoor, ik vroeg mij altijd af waarom het nodig is dat kinderen YouTube filmpjes op mobiele telefoons kijken. Maar hey, eerlijk is eerlijk.. hoe fijn is het dat je je in de vroege ochtend nog eventjes kan omdraaien omdat je mini me nog fijn een half uurtje rustig naast je in bed een filmpje zit te kijken. Het getetter van de kinderfilmpjes in je oor neem je dan maar voor lief.

Chocolade en andere lekkernijen geven

Nou ehm, het idee van Cato tot haar vierde geen chocolade, snoep en chips te geven... FAILED.

Tot voor kort kreeg ze (bijna) alleen maar droge crackers, rozijnen, volkorenbiscuitjes enzovoorts. Maar vanaf haar 1,5 jaar werden we hier wel wat makkelijker in. Ook omdat Cato zelf ook wel ziet dat haar vriendjes en neefjes/nichtjes andere lekkere dingen mogen eten. En haar vader is hier ook een stuk relaxter in. 

Ze mag inmiddels heus wel chippies en een stuk taart naar binnen kanen op een feestje maar alsnog ben ik "pietluttig" met slecht eten. No way dat ze zomaar als tussendoortje een donut eet of snoepjes krijgt. Haar beker vul ik altijd met 3/4 water en de rest vul ik bij met Flevosap. Ik kan er dan ook echt niet bij dat mensen hun jonge kinderen shit als AA-drank of cola te drinken geven. Als ik dat zie krijg ik bijna een hartverzakking. Ik vraag me dan echt af waarom je dat zou doen.

Cato heeft voor de paasfoto dit jaar een hol chocolade ei werkelijk binnen 20 seconden naar binnen gewerkt. Maar dit was voorlopig toch echt de eerste en de laatste keer!  

Snap

"Tante" zeggen.

Oh wat vond ik het toch stom als ik moeders hoorde zeggen; "ga maar naar TANTE Katrien" in plaats van gewoon alleen de voornaam te noemen. Ons neefje en nichtje noemde ons namelijk geen oom Bram en tante Marit maar gewoon Bram en Marit. 

Maar nu.. mijn zusje, beste vriendin en ik zijn dikke mik en zien elkaar dagelijks. En Catootje noemt ze, jawel.. TANTIES. Dit woord vond ik vijf jaar geleden nog om te kotsen. Maar nu is het zo schattig hoe Cato al slissend haar liefste tanties roept!

Kleding een maat te groot kopen.

Jup. Doe ik nu ook. Uiteraard verzuipt ze niet in haar kleding maar vind ik het toch wel fijn dat ze de mooie kleren - waar ik veel geld aan uit geef-  iets langer kan dragen. Wanneer uiteindelijk dan toch de pijpjes van de legging te kort zijn of er een vlek in een shirt zit, wordt het omgedoopt tot KDV kleding.

Toegeven om geen strijd te hebben.

En jawel hoor.. last but not least.. Toegeven. Ik had toch zo'n grote mond over de ouders die (in mijn ogen) zo snel toegaven aan het gezeik en gejammer van hun kind(eren). Maar geloof mij, als Cato NU een stukje van het brood wil tijdens het boodschappen doen, ik al drie keer "nee" heb gezegd en ik zie haar al rood aanlopen van woede.. dan krijgt ze dat stukje brood van me. En soms al vóórdat ze er om gaat zeuren. Want zeg nou zelf.. Dat scheelt een enorme zweetspleet en je hebt alles wat je nodig hebt netjes in je karretje liggen aan het einde van de rit!

Snap

 Natuurlijk heb ik nog wel wat meer dingen geroepen dat ik "NOOOOIT" zou doen. Maar ik denk dat mijn punt nu wel duidelijk is... Zeg nooit, nooit!

Liefs, Maar

4 jaar geleden

Oh ja, dat is er ook één die ik kan toevoegen. Mooi he, dat je zoveel ideeën hebt maar het helemaal niet altijd haalbaar of realistisch is als je zlef moeder bent! ?

4 jaar geleden

Mijn kind zou als ik moeder zou worden netjes aan tafel blijven zitten tijdens het eten tot we klaar zijn.... met een kind met energie voor 10 en die nog geen minuut stil kan zitten is dit niet gelukt. We laten het ook gaan. Al is het maar dat we die strijd niet iedere ochtend/middag/avond gaan voeren en zelf gewoon wel rustig kunnen eten. Ook ik had van te voren veel vooroordelen waar ik hard van terug gekomen ben.

4 jaar geleden

Misschien wel ja! Maar ik denk dat dat menselijk is en iedereen doet. Maar zoals je leest en waar dit blog over gaat ben ik er, nu ik moeder ben, gauw op terug gekomen en daar eerlijk over. Soms weet je nergens wat van voordat je het zelf ervaart!

4 jaar geleden

Als je vroeger zo stellig was, waardoor je nu de krachtige woorden 'ab-so-luut niet' en 'no way' schrijft, is het dan zo dat je voorheen al die moeders die dat wel deden heel erg veroordeelde? :-S