4 jaar geleden
#58 Wat een roerige tijd
Sorry dat ik jullie zo verwaarloos, en daarmee mezelf.. Want dit is zo'n heerlijke uitlaatklep om even alles eruit te gooien... Ik hoop het weer op te kunnen pakken, met enige regelmaat.
Oke, even in vogelvlucht de afgelopen weken...
Op 7 februari hakte ik de knoop door om niet verder te gaan met de relatie die ik had, met de vader van mijn kindjes. Het ging niet meer, teveel gebeurd, andere manier van verwerken, gevoelens/emoties gingen een compleet andere kant op en ik kwam erachter dat hij niet genoeg had aan het gezinsleven thuis :-( dat deed voor mij vooral de knoop doorhakken. Het vertrouwen was en is conpleet weg. Sindsdien wonen we nog steeds in 1 huis.. al bijna 4 hele lange maanden. 14 Juni is de dag dat hier de vlag uitgaat, dan krijgt hij de sleutel van zijn nieuwe woning. Alles is verder geregeld inmiddels, ik blijf in 'ons' huis wonen en ga de volledige hypotheek alleen dragen, ouderschapsplan/omgangsregeling is geregeld en ook de verdeling van de spullen zijn we al uit. Dit is allemaal redelijk oke gegaan zonder grote/veel ruzies gelukkig. Maakt niet dat de situatie makkelijk is hoor, verre van. We ontlopen elkaar zoveel mogelijk en zijn eigenlijk tussen 6 en 7 vaak een uurtje samen met de kids. I.v.m eten en kids naar bed. Als ze eenmaal liggen dan gaat 1 van ons 2 de deur uit om ruzie of gezeik te voorkomen... nog even doorbijten, maar het is heel zwaar.
Dan ons oudste mannetje over wie ik vorige keer al blogde.... maandag gaan we met hem naar het ziekenhuis vanwege zijn niet zindelijkheid. Gisteren en vandaag een plas- en poepdagboek aan het bijhouden (wat een werk! Tijden, hoeveelheden die hij plast, hoeveelheden die hij drinkt..alles moet ik opschrijven, logisch...maar wel veel werk!)
En dan de kleinste man, wauw! Die zegt 2 weken geleden ineens, nadat ik hem even op de wc had gezet, 'nee mama, ik wil geen luier meer om!' .... help! dacht ik! Maar ik zei.. 'Nou oke, dan gaan we dat proberen'.. waren toch thuis die dag, dus wat kan er misgaan? En hij is nu al 2 weken (op ongeveer 5 ongelukjes na) gewoon zindelijk! Hoe dan?! Zo'n ander verhaal dan zijn broer. Zo trots! Poepen, plassen alles op de wc, nu moet mama alleen die overstap voor de nachten nog durven te maken...
Financieel natuurlijk wel heel fijn straks 2 kids zonder luier :-) zeker omdat ik best wel beetje bang ben voor de toekomst wat dat betreft.. 2 kinderen, alleenstaande mama, hypotheek, vaste lasten, verzekeringen, kinderopvang en noem maar op. Maar, ik doe mijn best, en meer kan ik niet doen!
Keep you posted!
Motherhood *3*
Dat lijkt me zo zwaar voor je toen als je man ineens pleite is...En dat van die site is echt heel slecht van hem :/ Zou ik ook not done gevonden hebben...Hij heeft het nooit uitgelegd aan je waarom? EN vanaf het begin van je relatie vind ik kwalijk jeetje...Dat van het zindelijk worden wat denkt jou gevoel? Ons zoontje was echt in alles veel trager dan de oudste, hij ging lopen met bijna 2 jaar, heeft heel lang dus gekropen....Leren praten heeft hij nu logopedie ook nog voor want hij is na zijn 3e wat begonnen met praten. Je kan hem wel verstaan hoor, maar het uit de IK vorm praten etc, vragen beantwoorden vind hij moeilijk...En die druk van het zindelijk worden wat je hieronder zei herken ik zo erg! Iedereen met zijn commentaren dat je hem maar zindelijk MOET maken, ja alsof wij ouders er niet mee bezig zijn...Had er ook over geschreven. Ik had met zijn school afgesproken dat we eerst halve dagen naar school doen, is dat bij jullie mogelijk? Hij doet hier ook tot nu toe zijn beiden behoeftes thuis, vooral de billen vegen etc helpen we hem nog bij. En op school plast hij gelukkig op de wc. En later doe ik wel hele dagen, kan hij nu op een leuke manier wennen. Hier was denk ik het kwartje bij hem dat ik zei dat hij niet naar school mag met een luier, ik sprak hem heel streng toe want ik zag dat hij zijn best niet deed...nagoed rest kan je lezen als je wilt, maar hij was toen na 1 dag oefenen zindelijk :) Hopelijk komt dat allemaal goed voor hem, denk ook dat hij meer misschien zit met het overlijden van zijn zusje en hij zal de situatie bij jullie ook echt wel voelen...Mommy knows best ;) Ik blijf je volgen en duim mee!
Gender Balance
Oh maar dat snap ik zo goed! Het beheerst zowat je leven omdat je het zo graag wil voor je kind. Ik was zo bang dat hij gepest zou worden omdat hij anders is. Maar kijken naar zijn mooie kanten is altijd goed. Daar moeten we ons soms aan herinneren. Ik net zo goed ?
japke
Respect... Geniet van je leven
Jeda0000
Wat heftig allemaal meis.. zeker nu je zo sterk moet blijven. Nog even en dan heb je rust maar dan zal ook het echte verwerken komen. Zou me ook niet verbazen dat je zoon dan ineens weer vooruit gang gaat boeken, zeker als ze zo gevoelig zijn. Hoop dat jullie snel rust hebben??