9 jaar geleden
2 jaar en 20 kilo later........
Ik ben eindelijk de strijd aangegaan met 20 zwangerschapskilo's, eigenlijk borstvoedingskilo's.....het is een strijd maar ik ga winnen!!!
Al heel wat jaren van mijn volwassen leven voer ik een gevecht met de kilo's. Ik ben een klassieke jojo-er. Bij mij gaat ieder pondje door het mondje erbij op het kontje :) Toen ik zwanger wilde raken was ik op een redelijk gewicht, ietsje te zwaar, maar ik wilde afvallen om gezond(er) zwanger te zijn. 2 Hele kilo's waren er af toen ik na 3 maanden al meteen zwanger raakte. Gelukkig ben ik tijdens mijn zwangerschap "maar" 13 kilo aangekomen. Om goed voor mezelf en mijn kleintje te zorgen ben ik anders gaan eten, maar nog steeds wel gezond. Na mijn bevalling zaten er van de 13 nog zo'n 5 kilo aan, collateral damage zullen we maar zeggen.
Maar toen ben ik borstvoeding gaan geven en ik had honger/trek: de hele dag door! Tijdens die periode kwam ik niet meer extra aan, maar toen ik na 3 maanden borstvoeding moest stoppen was ik verdrietig, teleurgesteld in mezelf en kon ik de knop niet meer terug omzetten. Gevolg: 15 kilo vlogen er aan!! Niet handig, want sporten was voor mij lastig plannen en mijn mindset was nog niet ok. Ik heb gevochten maar verloren van mijn eigen slechte motivatie.
Mijn moppie I is nu 2 jaar en een vlinder in mijn leven.......kleurrijk, klein, lief en mama's kindje. Ik ben veel met haar alleen als haar papa van huis is, dus wij zijn een 2-eenheid.
Toen kwam de nare droom: ik droomde 's nachts (levensecht) dat mij iets overkwam 's nachts en mijn dochter de dag erna huilend en krijsend in haar bed stond maar niemand haar hoorde. Niemand die opmerkte dat er iets met mij aan de hand was en niemand die zich over haar ontfermde......ik werd wakker en ik ben ook figuurlijk wakker geworden. Ik ben te zwaar om 'gezond' genoemd te worden! Als mij iets overkomt, wie zorgt er dan voor mijn vlinder?
Dus.......ben ik 4 weken geleden de strijd aangegaan met die kilo's. Er zijn er ruim 3,5 af en ik ga het afmaken, nog minimaal 16,5 te gaan! Ik ben benieuwd wie mijn verhaal herkend en wie er ook nog zoveel te verliezen (en dus te winnen!) heeft?
admin
Goed gedaan Valerie, ik ga je voorbeeld volgen! Opdat we nog mooiere mama's mogen worden!
admin
Thanks Cindy voor de wijze woorden en mooie afsluiter. Je hebt gelijk, ik doe heel erg mijn best om mijn dochter niet te laten merken dat ik er moeite mee heb, gelukkig kan ze dit nog niet lezen ;) Gelukkig weet ik dat ik zeker mooi genoeg ben (buiten- en binnenkant) om veel waard te zijn. Die bevestiging krijg ik thuis wel van mijn partner (die ook wel tactvol kritisch is naar mijn gewicht), mijn dochter, op mijn werk etc. Ik ben er dus vooral zelf niet gelukkig mee. Een enorme kast met prachtige kleding waar ik nu niet in kan, die laat me zien dat het anders moet zijn en dat is 1 van mijn doelen, naast een gezonder lijf!
admin
Hi Maaike, ja, wilskracht tja......inderdaad, daar zit 'm de kneep. En het vreemde is, veel vrouwen zouden slanker willen zijn, als ze het doel bereiken zeggen ze 'dat nooit weer' en toch gaat het vaak mis. Ik hoop dat ik het vast kan houden, tot nu toe gaat het goed, maar wat dacht je van feestdagen, ik denk er nog maar even niet over na ;) Bedankt voor je reactie!
Anoniem
Ja ook ik ken jouw verhaal. Woog ook altijd te veel. Van de oudste was ik er 18 bij. Net voor ik ze bijna allemaal kwij was, kwam nummer 2. Gelukkig was ik er maar 6kg bij. De kindjes schelen net geen 15m. Maar ja je raad het al zeker, ik was alweer halverwege, toen nr 3 eraan kwam. Hupsakee weer een kilo of 7 erbij. Mijn lichaam had hiervan afgezien. 3 kids op 2j8m... nu een jaar later heb ik mijn lichaam eerst weer tot zichzelf laten komen. En sedert 1 september zijn we toch alweer op het gewicht van voor de eerste zwangerschap. Wat er dus op neer komt dat we al een kleine 7kilo kwijt zijn. Nog een kleine 13kilo en tis ideaal om gezond te zijn. Maar ben al heel blij met elke kilo die eraf gaat en er hopelijk niet meer terug aankomt :-)