4 jaar geleden
18. Moederdag
Buiten al dat commerciële gedoe, want ja zo is toch wel hoe ik dat zie, verplichte bezoekjes, cadeautjes, geen dag met je eigen gezin, en dat alles buiten het feit dat mijn moeder echt wel de geweldigste moeder is en ik niet weet wat ik zonder haar moet zal Moederdag voor mij altijd een gekke dag zijn. Ik werd moeder maar kon niet zorgen, een onzichtbare moeder, en toen ik een zichtbare moeder werd voelde het alsof ik maar moeder van een was..
Moederdag, ik vind het nogal wat. Hoe trots ik drie jaar geleden was dat ik moeder zou worden hoe lastiger ik het nu ga vinden.
Bijna drie jaar geleden werd ik voor de eerste keer mama maar al veel te snel moesten we weer afscheid nemen. Ik werd een onzichtbare moeder. Ik wist zelf heel goed dat ik moeder was geworden en ook familie en vrienden maar het voelde niet altijd zo want ik kon al mijn liefde en verlangens niet kwijt.
1,5 jaar geleden werd ik voor de tweede keer moeder, dit keer mocht ik wel zorgen en was ik niet meer die onzichtbare moeder die ik me voelde maar hoe ouder F nu word hoe lastiger ik deze dagen vind. Nu word er vanuit gegaan dat zij de enige is maar wat zou ik hard willen schreeuwen dat ze dat niet is!
Het voelt voor mij zo goed en fijn om de namen van mijn kinderen te noemen want ook al mag er eentje niet hier zijn ik ben wel mama van dat geweldige ventje, zo blijft hij bestaan en kan ik zijn naam noemen. Ik wil laten weten dat je er was, en dat je er voor ons ook nog altijd bent want vergeten doen we je echt niet.
Moederdag is lastig, in de afgelopen jaren waren er nog wat cadeautjes die we konden geven/ maken naar elkaar toe maar het wordt steeds lastiger. We hebben geen nieuwe dingen, er kunnen geen knutselwerkjes gemaakt worden. Er zullen geen cadeautjes of tekeningen van jou komen. Dat gevoel is lastig want ik voel me moeder en hoe cliché, op Moederdag horen tekeningen en knutselwerkjes van de kinderen maar dat kan niet. Het voelt dan nog even als een extra steek..
Moederdag is zoveel meer dan alleen moeder zijn en in het zonnetje gezet worden. Sta er soms eens bij stil dat er zoveel vrouwen/ mama’s zijn die geen kindje mochten krijgen, die kindjes hebben moeten laten gaan, kijk eens om je heen, wat er gebeurd, en hoe niet vanzelfsprekend alles is. Hoe dankbaar je mag zijn voor zo wonder, besef eens dat het leven niet altijd zo vanzelfsprekend is. Besef eens dat het voor sommige mama’s best lastig kan zijn, wees lief en zorg voor elkaar.
Op Moederdag ben ik dankbaar voor het feit dat ik moeder mag zijn, moeder van de prachtigste ster en moeder van de prachtigste en eigenwijste kind.
Op Moederdag ben ik trots dat ik twee kinderen heb en ik hun naam kan noemen.
Op Moederdag ben ik verdrietig over wat ik mis, wat niet bij mij kan zijn, de cadeautjes die ik nooit zal krijgen.
Op Moederdag ben ik gelukkig voor wat ik ook heb, laat het me lachen met een traan, de tekeningen die ik krijg.
Op Moederdag ben ik aan het worstelen met mijzelf en mijn gevoel. Al moet dat niks uit maken maar wil ik schrijven om te kunnen roepen dat ik moeder ben, moeder van twee. Zelf weet ik het maar wat zou ik soms graag maar willen dat anderen het ook weten al kan je natuurlijk het niet kwalijk nemen als mensen in de speeltuin het niet weten, er niks over zeggen maar ik wil, ik voel de drang zo erg om jouw naam te noemen, over je te schrijven want dat is het enige wat ik nog kan.
Ik ben trotse mama van twee kinderen, soms alleen voor mijzelf en soms ook voor de buitenwereld, soms gelukkig en soms verdrietig maar vaak in worsteling. Maar ook al mag je kindje hier niet zijn, je bent mama.
Proud mom of two!
?J ? F