7 jaar geleden
16-- het contact word meer
Hij staat al op me te wachten als ik aan kom rijden. Hij slaat 2 armen om me heen en geeft me een lieve knuffel.
aangezien ik weinig mensen om me heen over heb om mee te praten voel ik me op dit moment alleen. Heel alleen..
De zaak van mijn vader ligt in de zaan. Boven de winkel heeft hij een kantoortje. Hier staat een computer en hier mag gerookt worden. Ik heb geen behoefte om naar huis te gaan, of ik kom thuis in een leeg huis of ik tref Dennis. Ik weet niet welke optie er beter is. Ik besluit dat ik behoefte heb aan muziek. Ik nestel me in de stoel van mijn vader met meeschreeuw muziek hard aan. Aan de ene kant doet het me goed om even stom te zitten schreeuwen. Aan de andere kant voel ik me nog steeds heel alleen.
Tussendoor heb ik een goed gesprek met Bart. Ik vind het fijn om met hem te praten. Hij kent Dennis ook heel goed en vind dat ik blij mag zijn dat ik van hem af ben. Hij is niet de enige die dat vind. Dat is misschien ook de reden dat ik op dit moment verder niemand opzoek om mee te praten. Alles wat ze te zeggen hebben weet ik echt zelf wel. Daar heb ik geen bedweterige meningen voor nodig. Van Bart kan ik het wel hebben. Hij laat me tussendoor ook regelmatig lachen en hij geeft me goede raad.
Ondertussen zit ik al een paar uur boven, de tijd gaat snel en mijn gedachtes razen in een rap tempo aan me voorbij. Bart vind dat ik ondertussen echt wel naar huis toe moet. Misschien heeft hij gelijk? Maarja en dan? Hij bied aan om eerst even af te spreken. Even samen een sigaretje te roken. Dat lijkt me een goed plan. Ik kan wel een vertrouwd gezicht gebruiken. Bart zijn huis ligt op de weg naar mijn huis dus ik doe het. Hij staat al op me te wachten als ik aan kom rijden. Hij slaat 2 armen om me heen en geeft me een lieve knuffel. De tranen stromen over mijn wangen. Waarom ben ik toch zo verdrietig om die klootzak?!
We doen een sigaretje en dan nemen we afscheid, onderweg naar huis voel ik mijn telefoon. Ik kijk straks wel.
Dennis; "ik slaap vanavond bij mijn moeder, ik denk dat dat beter is. Ik vind het moeilijk om je zo verdrietig te zien Nik, ondanks alles hou ik heel veel van je. Alleen wij samen, we maken elkaar kapot en dat wil ik niet...'
Bart; "lieverd, jij bent veel te mooi en veel te leuk om zo verdrietig te zijn om Dennis. Als er wat is, app me dan. Ik ben er voor je!"
Ik besluit op allebij niet te reageren. Het is tijd voor mijn bed.. Ik kan nu toch niet logisch nadenken.