4 jaar geleden
13-12-2018 alles veranderde
Mijn bevallingsverhaal
13 december 2018 de dag dat jij geboren werd. Ik kon me geen leven voorstellen met jou, maar toch maakte je al deel uit van het gezin vanaf het moment dat we wisten dat je op komst was. Wat was het bijzonder om 9 maand te wachten op jou.
Ik had zwangerschapsdiabetes met de zwangerschap waardoor ik op 12 december 2018 naar het ziekenhuis mocht om een ballonnetje te laten plaatsen. Zo gezegd zo gedaan. 13 december in de ochtend om 5.45 werd ik gewekt door de zuster. Ik mocht nog douchen. Om 6.15 werd het ballonnetje verwijderd en had ik 3 cm ontsluiting. 6.30 werd er een infuus geplaatst waar ik straks de weeën opwekkers door zou krijgen. 6.35 zijn de vliezen gebroken, wat voelde dit gek zeg. 6.47 zijn we begonnen met de weeën opwekkers en daarna begonnen de lichte krampen. Ondertussen mijn vriend nog gebeld dat hij naar het ziekenhuis kon komen, want hij mocht helaas de nacht niet bij me blijven. Om 8.00 uur was hij er dan en kreeg ik net mijn ontbijt. de weeën opwekkers werden elk uur opgehoogd en de weeën werden steeds heftiger. Om 9.00 erg misselijk en ik moest ook braken. Weer werden de opwekkers opgehoogd en weer werden de weeën heftiger. Vaak gezegd ik kan het niet meer. Om 12.30 uur kwam de verloskundige mijn ontsluiting meten. Ik had nog maar 5 cm en ik kon niet meer dacht ik. Het werd steeds heftiger. Ik mocht niet douchen, want elke keer als ik opstond daalde de hartslag van de kleine meid. Om 13.00 uur hebben ze de weeën opwekkers even uitgezet . Maar ik kwam in een weeënstorm. Dat maakte dat ik om 14.00 uur belde voor pijnstilling. Verloskundige kwam weer om te kijken hoeveel cm ontsluiting. Ze vertelde me dat ik al 9 cm had en dat pijnstilling niet meer mogelijk was. Weer de weeën opwekkers aangezet om mij die laatste cm door te helpen. 14.30 uur kreeg ik persdrang en 14.55 ben ik begonnen met actief persen. 15.26 uur was jij er. Wat een emotie maakt een bevalling los in je. En wat is het bijzonder om je kindje op je borst te hebben liggen. Alles om je heen doet er niet meer toe. Hoeveel mensen er staan, wat ze doen het interesseerde me echt niets meer ik had mijn kleine meid op mijn borst.