12 weken zwanger & hoe het eerste trimester was

Zoals jullie wel aan de titel kunnen lezen, ik ben ZWANGER! Wij verwachten ons tweede wondertje!! Het eerste trimester is voorbij, en waar ik bij mijn vorige zwangerschap zo goed als nergens last van had, mocht ik nu kennis maken met alle kwaaltjes die je maar kan bedenken.. Nice!

Hoe we er deze keer achter kwamenVroeger als klein meisje droomde ik ervan om moeder te worden, van heel veel kinderen, zei ik altijd. (dat moeten we nog maar eens zien ja). Wat ik wel wist is dat ik geen groot leeftijdsverschil ertussen wilde.

Nadat Macey als een complete verrassing kwam, konden we ons geluk niet op, maar zoals jullie in mijn vorige blogs kunnen lezen, heb ik dit toch wel als heftig ervaring en kreeg ik een postnatale depressie en als klap op de vuurpijl ook nog een angststoornis. Dat ons leven zo compleet snel veranderde kon ik ergens toch maar moeilijk een plekje geven. Uiteindelijk heb ik het allemaal overwonnen en voel ik mezelf weer helemaal de oude, gelukkig! Ik heb het moederschap helemaal onder controle, en kan nu ook echt genieten!

Gek genoeg miste ik het zwanger zijn zo erg, ik voelde me super tijdens de zwangerschap van Macey, en nu hadden Martijn en ik het steeds vaker over een tweede kindje. Dus besloten we ervoor te gaan. Niet wetende dat het allemaal zo makkelijk gaat bij ons, je hoort immers allemaal zo veel nare verhalen bij andere stellen..Maar na een maand, op zaterdag 24 augustus, nog ruim vóór mijn menstruatie, zat ik met een Clear Blue in mijn handen, zwanger 1-2 weken. Wauw, we konden het beiden amper geloven, Macey word gewoon grote zus!

Toen begon het lange wachten tot de eerste echo, die stond pas 26 september gepland, je voelt je eigen wel zwanger, maar die bevestiging is er nog niet, en dat wachten duurt dan zooo lang!

De eerste symptomenWell hello, hormonen! Jullie kunnen er wat van zeg. Het begon met een flinke woede uitbarsting (sorry schat), die ik overigens bij Macey in het begin ook een aantal keer had.

Die standaard zwangerschaps- moeheid was, en is, ook aanwezig, als Macey slaapt in de middag, duik ik zelf ook nog wel eens in bed. Ik heb zo veel behoefte aan rust en slaap. Mijn lichaam vraagt er om. Maar dan, die misselijkheid, het hoort erbij. Maar bij mijn vorige zwangerschap nergens last van gehad, dus dan ga je er gauw vanuit dat je deze zwangerschap ook met twee vingers in je neus bewandeld. Maar zo heb ik wel gemerkt dat geen enkele zwangerschap hetzelfde is. En dat ik nu gewoon alle kwaaltjes mag meemaken. Maar die misselijkheid vind ik toch wel het vervelendste. Ik heb het nu wel onder controle, maar zo vanaf een week of 6 begon het, zodra ik één been uit bed verplaatste kon ik rennen naar de wc. De hele ochtend kwam mijn ontbijt eruit, zelfs een slok thee wilde niet blijven zitten. Ik moet echt elke 2 uur wat eten, dan is het nog wel te doen.

Zo na het middageten voelde ik me langzaam wat beter, en in de avond knapte ik gek genoeg helemaal op, raar lichaam eigelijk hé?

Veranderingen lichaamIk heb de eerste weken veel last gehad van opgezette darmen, en obstipatie. Ontzettend fijn, not. Maar daardoor leek ik het met 8 weken al of ik al op de helft zat. Nu hoor ik van iedereen dat een tweede zwangerschap sneller zichtbaar is. Ik ben ook slank van mezelf, dus mijn strakke skinny's kan ik helaas niet meer aan. Mijn kledingkast heeft plaats gemaakt voor comfy kleding, en heerlijke zittende jurkjes/rokjes. Heeft ook wel weer iets, toch?

De laatste weken toen ik zwanger was van Macey, had ik erg veel last van bekkenpijn, hoe stom dat ik was, heb ik dat een beetje laten verwaarlozen met de gedachte, ah joh, gaat vast weer over. Jaja, droom lekker verder! Het is al die tijd al aanwezig geweest met veel lopen of lang staan. Maar ik begin er nu toch wel weer een beetje last van te krijgen, dus ik zal er misschien goed aan doen een fysiotherapeut te gaan benaderen.

Hebben jullie wel eens gehoord van zwangerschapsjeuk? Ik wist van het bestaan niet af. Maar het bestaat dus. Ik heb dus werkelijk OVERAL jeuk, en dan vooral op mijn rug. Ik heb nu dus een goede smoes om gekriebeld te worden, niet erg. Voor de gene die het elke avond weer moet doen wel ;)

En als laatste, ik heb het zooo koud. Laatst poste ik in mijn Insta story of er meerdere vrouwen hier last van hadden, en ik blijk niet de enige gelukkig! Vooral mijn handen en voeten zijn ijskoud. Soms zo koud dat het gevoel gewoon even weg is. Een warm bad of douche helpt me wel. En de verwarming staat hier al op standje hittegolf. Sorry!

CravingsMy God. Eten. Tijdens de zwangerschap kan ik er wat van. Vroeger niet hoor, ik was een drama onder te eters. Zoiezo al geen grote eter, maar ik luste ook niks. Eenmaal opmezelf leerde ik wat meer eten, maar nog steeds geen vetpot hoor.

Tijdens mijn vorige zwangerschap kwam ik maarliefst 30!! ja echt, 30 kilo aan. Ik woog 50 kg, aan het einde 80 kg. Vooral veel vocht, maar ook A. Lot. Of. Food.

De afgelopen weken heb ik niet veel eten binnengehouden natuurlijk. Ook niet veel trek gehad. Maar ik merk nu het tweede trimester eraan komt, ik langzaam zin krijg in meer eten. Ik probeer de nodige groentes en fruit te eten, ik neem trouw mijn zwangerschaps vitamines elke dag. Maar 'savonds, dan komt het. ETEN. Dan wil ik chips, en nog eens chips. Daarna wil ik snoep, vooral die banaantjes. Lijkt op fruit toch? Ik keur het goed. Daarna volgt chocola, niet zomaar chocola, nee. Die Kinder chocola! Ik wil het allemaal. Gek hé, hoe het lichaam dan in elkaar zit. Ik probeer me deze zwangerschap netjes in te houden hoor.

Ook afkeer naar bepaald soort eten heb ik. Mijn vorige zwangerschap kon ik ABSOLUUT niet tegen ui. En frikandel speciaal. BAH.Ook nu bij de gedachte alleen al, word ik misselijk. Gebakken vlees, IEEUWW. En brood krijg ik niet weg. Krentenbollen en eierkoeken zijn daarintegen weer favoriet. 

Grote zusEn hoe Macey reageert op de zwangerschap? Ze is nu bijna anderhalf, dus echt begrijpen doet ze het nog niet. Wel benoem ik steeds dat er een baby in mama's buik zit, dan wijst ze naar mijn buik en pakt ze daarna haar eigen pop. Te schattig. Ik denk dat ze het op haar manier wel een soort van begrijpt.

Ik ben zo opgelucht dat alles tot nu toe goed gaat met ons frummeltje. We genieten vol op. En kan niet wachten tot die baby bump zich gaat laten zien!!

Ik wil jullie heel graag meenemen tijdens mijn hele zwangerschap, van Gender Reveal tot aan de bevalling, en alles wat er daarna gebeurd. Wil je niks missen?

Volg me dan op Instagram @judithxmacey, waar ik alles met jullie deel. En natuurlijk hier op Mamaplaats.

Veel liefs,

Judith