7 jaar geleden
12-- van fijn weekend naar zware week.
Ja natuurlijk zijn we de afgelopen jaren wat uitelkaar gegroeid. Sam zit nog op school, Dennis en ik hebben samen een huis.
de werkweek is weer begonnen. Ik ben altijd blij als de maandag weer voorbij is. Ik blijf dat de rotste dag vinden.
Als ik uit mijn werk kom bericht ik Sam, ik ben blij dat we gister weer zo'n leuke dag hebben gehad. Zouden we vaker in moeten plannen. Gewoon af en toe wat datums prikken. Anders zie je elkaar uiteindelijk veel te weinig.
Het bericht wat ik terug krijg laat lang op zich wachten, ik weet dat Sam snel typt. Dus of het is een elle lang verhaal. Of ze twijfelt wat ze moet zeggen. Uiteindelijk krijg ik;
"geen idee hoe ik je dit uit moet leggen. Maar ik heb nou eenmaal echt geen band met Dennis. Jij hoort bij hem en dat accepteer ik. Maar ik denk dat het beter is als onze wegen hier scheiden. Sorry Nik."
Ik sta perplex, ik weet wel dat Dennis en Sam nooit beste vrienden zullen worden. Dat verwacht ik ook niet. Maar om daar nou de vriendschap voor te beïndigen vind ik ook weer wat abrupt. Ik besluit het berichtje even te laten voor wat het nu is, veel beter kan ik het nu toch even niet maken en verhaal te gaan halen bij Dennis. Hij moet hier meer van weten. Misschien dat dat ook de spanning van gisteravond uit de lucht kan helpen.
Dennis vind het allemaal zo erg niet; "jullie zijn nou eenmaal uit elkaar gegroeid, daar kan ik toch niets aan doen?!"
Ja natuurlijk zijn we de afgelopen jaren wat uitelkaar gegroeid. Sam zit nog op school en studeerd. Dennis en ik hebben samen een huis en 2 hondjes en willen, tenminste wilde samen graag een kindje. (Dat heb ik maar even op een laag pitje gezet, aangezien het tussen ons nu niet bepaald vlekkeloos gaat).
Uiteindelijk bedenk ik me dat ik beter kan gaan slapen. Dennis en ik komen er nu niet uit en Sam en ik ook niet. Mijn moeder zou zeggen; "morgen met frisse moed weer opstaan, dan ziet de wereld er al heel anders uit." Laten we maar hopen dat mijn moeder gelijk heeft.