Snap
  • Mama
  • #mamaplaats
  • #onbegrip
  • Bekkeninstabiliteit
  • #chronischpijn
  • #pijnstillers

°Onbegrip bij bekkeninstabiliteit°

Ik wil jullie graag vertellen waar je tegenaan loopt als je chronisch pijn hebt wat niet zichtbaar is voor de buiten wereld.

Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen, is mijn leven best wel veranderd sinds de zwangerschap en bevalling.

Zal nog even een korte intro doen voor nieuwe lezers. Sinds 13weken zwangerschap(2017) kamp ik met bekken problemen. In de zwangerschap alles eraan gedaan het niet te laten verergeren,  zoals fysio, stoppen met werken etc. Helaas mocht dat niet baten en werden de klachten steeds erger waardoor ik na de bevalling zelfs ben gaan revalideren in rotterdam bij het spine & joint centre.

Ik begrijp dat mensen die niet weten wat ik voel met bekkenpijn , zich ook niet kunnen indenken hoe erg het eigenlijk is.  Laat ik voorop stellen ik zit ook echt niet te wachten op medelijden ofzo,  want ik ben niet zielig. Maar ik wil gewoon graag vertellen waar je tegenaan loopt als je geen zichtbare aandoening hebt. 

Om te beginnen moet ik altijd nadenken over hoe ik mijn dagen in plan. Zoals bekend is kan ik momenteel mijn huidige werk ook niet meer doen ik stond altijd 8u per dag in een kledingwinkel, dat gaat tot mijn grootte verdriet niet meer.

Ik krijg dan ook vaak de vraag werk je nu nog steeds niet,  ik ben niemand iets verplicht maar ik heb altijd een gevoel van verantwoording die ik wil afleggen. Frustrerend voor mij maar ik wil zo graag dat iedereen het begrijpt ofzo.

Maargoed ik moet dus altijd nadenken, plan ik in de ochtend een uitje dan moet ik in de middag wat rustiger doen om mijn bekken/rug wat ontlasting te geven. Maar dan komt een klein deeltje onbegrip om de hoek kijken , maar je gaat toch met bo nu ook weleens naar de dierentuin of efteling.

Ja dat klopt, maar dat ziet er als volgt uit , 2 dagen voor ons uitje plan ik bijna niets,  ik houd beweging maar geef mij lijf voldoende rust. Op de dag van ons uitje, start ik de dag met een tramadol tablet, dit neem ik uit voorzorg al in omdat ik weet dat ik pijn ga krijgen. In het park waar we zijn ga ik zeker stipt iedere 2u minimaal 15min zitten. En ik houd de tijd goed in de gaten hoe laat ik nieuwe medicatie in moet nemen. Het klinkt raar maar soms loop ik even door het park alsof ik een "wie kan het snelste lopen wedstrijdje " aan het houden ben,  dit doe ik omdat slenteren echt de grootste boosdoener is.  Dus ik zeg altijd ik ben er even vandoor,  en dan zie ik de rest mij tegemoet slenteren. Maar dan yes ik ben de dag doorgekomen, heb een leuke insta foto geplaatst en iedereen denkt zo dat gaat wel goed bij haar.  Deze dag doorkomen is zoals je leest al best lastig,  maar de dagen erna begint het feest pas echt. Ik heb van 1 dagje uit ongeveer een week extra pijn. Mijn hele rug voelt dan aan als een betonblok alsof je gevallen bent en je denkt dat er een bulldozer over je heen is gegaan,  ik kan 24u per dag geen lekkere houding vinden,  in bed is alles onrustig en pak ik nog wat extra tramadol om toch te kunnen slapen. Na ongeveer een week neemt dit af. 

Het is onwijs frustrerend , ik ben jong en ik heb hier toch allemaal geen zin in.  Dat je bij alles na moet denken.

Nog een voorbeeld , bo heeft de leeftijd gekregen dat ze speelparadijzen (lees kinderkrijspaleis) leuk gaat vinden, klimmen , glijden niets is te gek.  Ga je naar monkey town zie je de 1 na de andere ouder overal mee op klimmen,  of 10x van de glijbaan samen gaan. Als mijn man meegaat neemt hij deze taak met alle liefde over, maar ik ga dit ook weleens met vriendinnen doen , ik hoef me niet te schamen maar met een rot gevoel moet ik dan vragen of er iemand met bo van de glijbaan wil.  Uiteraard doen ze dat met alle liefde en plezier. Maar dit wil je toch gewoon zelf kunnen doen. Dat kan ik absoluut niet.

Zo pak ik ook bijna overal de lift , ook als ik zonder bo ergens ben,  een parkeergarage met 10trappen, de trap af gaat prima maar op word een ander verhaal. Gewoon de lift is beter. 

Zo heb ik ook meegemaakt dat ik bij de slager stond en het was echt megaaa druk, toen was ik er wel nog veel erger aan toe dan nu,  maar ik kon echt niet blijven staan, in de winkel staan 2krukjes dus ik neem plaats. Ik werd aangestaard alsof ik een alïen was ofzo. En jawel door oudere mensen die normaal de plaatsjes van de krukjes innemen. Wat voelde ik mij zitten, ja je moet je er niets van aantrekken maar ik denk dat iedereen dat doet in mijn situatie.

Tsjah en zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Dit zijn dan de lichamelijke klachten die niet te zien zijn, maar een hele grootte invloed hebben. 

Je kan begrijpen dat deze ingrijpende veranderen van Lichaam en leven ook wat psychische ongemakken met zich meebrengt.

Normaal zou ik afsluiten met een tip , maar die heb ik zelf ook nog niet gevonden. Vind het lastig omgaan met mensen met onbegrip of kwetsende opmerkingen. Ik had het zelf ook graag anders gezien.  Maar ik ben nog steeds hard aan het werk naar verbetering.

Zijn er meer mensen met deze situatie, hoe gaan jullie hiermee om, kun je ermee omgaan?

Liefs X Samantha

www.instagram.com/sammy_fashionandlifestyle

3 jaar geleden

Ook voor mij helaas erg herkenbaar. Maar wel ‘fijn’ om te lezen dat het idd echt wel ernstig is. Onbegrip loop ik helaas ook flink tegenaan. Bij mij is in de 8e week van mn zwangerschap al bekkenpijn geconstateerd. Mijn dochter Nora wordt 26 mei 1 jaar, en ik volg nu een intensief revalidatietraject. Al 1,5 jaar 100% ziek. Werk in de gehandicaptenzorg. Of ik dit werk ooit nog zou kunnen doen, is maar de vraag. Het werk waar ik voor gemaakt ben en erg hard voor heb gestudeerd. Doet zoveel pijn.. Maargoed, 12 juni heb ik de laatste afspraak van mn revalidatietraject. Alles gebeurd nu vanuit huis ivm Corona. 3/4x per week een videobelafspraak, 2x per week sporten en 3x per week wandelen. Inclusief de zorg voor mijn dochter. Vanwege het hele coronagebeuren kan ik dus ook geen hulp vragen van mijn moeder. Voor het coronagebeuren deed ze vaak wat in huis voor mij. Dus de timing is wel even verrot. Hier dus een klein stukje van mijn verhaal. Hoef niet uit te leggen hoeveel impact dit heeft op mijn leven, maar ik vind het ‘fijn’ om te lezen dat ik niet de enige ben die hier tegen aan loopt!! xxx

4 jaar geleden

Nog gefeliciteerd meid. Ik kan nu zeker genieten van haar, ze heeft het me ook makkelijk gemaakt door met bijna 13maanden al te zijn gaan lopen, dat scheelt ook enorm veel. Leuke dingen doen vind ik ok erg belangrijk, achter de geraniums zitten voel ik me toch nog veelste jong voor, plus dat zou ik ook echt niet kunnen. Liefs X

4 jaar geleden

Heel herkenbaar! Ik heb voornamelijk last gehad tijdens mijn zwangerschap. Nu 4 weken geleden bevallen en het lijkt nu nog allemaal mee te vallen. Ik hoop dat het zo blijft! Tijdens je zwangerschap is het voor de buitenwereld iets makkelijker te accepteren als je een keer de lift pakt oid, mensen denken dan gewoon dat t komt door je dikke buik. Ik heb ook gemerkt dat mensen die het zelf niet hebben meegemaakt/gevoeld, het niet begrijpen. Dat snap ik heel goed, de pijn die je ervaart is ook moeilijk uit te leggen. De acceptatie van het niets meer kunnen doen kwam met vlagen. Het blijft lastig als je niet meer goed voor je peuter van 2 kunt zorgen, niet meer je huis kunt schoonmaken en dat zelfs een kleine boodschap bij de supermarkt al teveel is. Het moeilijkste om te accepteren vond ik het zorgen voor en leuke dingen doen met Mn zoontje. Je wilt zo graag met m naar de speeltuin of gewoon zelf uit bed kunnen tillen zonder dat je vergaat van de pijn. Zo te lezen doe je het hartstikke goed!! Moeilijke momenten zullen altijd blijven. Als je het grootste gedeelte van je tijd maar wel kunt genieten van je kleine meid, maakt dat heel veel goed! Voor haar ben je haar moeder en daarmee ben je één van de belangrijkste personen in haar leven.

4 jaar geleden

Klopt je hebt gelijk, daarom doe ik ook wel gewoon leuke dingen ik heb de pijn er voor over. Nog veelste jong om niets te doen toch. En klopt de zelf acceptatie is een groot onderdeel, daar ben ik nu ook hard mee bezig. Maar wat je zegt dat heeft tijd nodig. Thnq voor je reactie! Liefs X