7 jaar geleden
#06 O JEE, HIJ BLIJFT SLAPEN
Na het beschamende moment op mijn verjaardag komt J. langs om het goed te maken. Dat bezoekje duurt wat langer dan ik had verwacht.
Ik ben nog steeds boos over wat er is gebeurd op mijn verjaardag wanneer ik de deur voor J. open doe. Mijn ouders zijn op dat moment ook thuis. Hij zegt ze kort gedag en meteen daarna gaan we naar mijn kamer. Wij moeten nodig praten!
Hij biedt nogmaals zijn excuses aan. Hij vindt het vervelend dat ik me nu zo voel. Het was nooit zijn bedoeling geweest om mij te kwetsen. Als hij het over mocht doen, zou hij het niet hebben gedaan of me op zijn minst hebben gewaarschuwd. Hij lijkt oprecht en dus besluit ik hem nog een kans te geven.
Na ons gesprek kijken we nog een film. Als deze is afgelopen is het al redelijk laat en J. moet naar huis. Maar in plaats van aanstalten te maken om naar beneden te gaan, kleedt hij zich uit tot op zijn onderbroek en stapt hij in mijn bed. Hij trekt de dekens over zich heen en vraagt of ik er ook bij kom liggen. Ik ben verbouwereerd! Slapen? Hier? En mijn ouders dan? Wat zullen zij daarvan denken?
Ik probeer hem ervan te overtuigen naar huis te gaan, maar hij is vastberaden. Het maakt hem niets uit wat mijn ouders ervan te zeggen hebben morgenochtend. Hij blijft slapen.
Ongemakkelijk ga ik naar de badkamer en kleed ik me daar om. In pyjama kom ik terug en kruip ik naast hem. Het voelt erg ongemakkelijk. Hij doet zijn armen om mij heen en zo liggen we nog een tijdje te praten. Ik probeer me wat te ontspannen.
Het gesprek komt op het onderwerp seks en ik beken hem dat ik nog maagd ben. Tot mijn grote verbazing bekent hij hetzelfde. Hij heeft wel vriendinnetjes gehad in het verleden, maar niets serieus. Het is er gewoon nooit van gekomen.
Ik heb geen reden om hem niet te geloven en ik voel me iets meer op mijn gemak. Ik ben niet de enige die ‘nieuw’ is in dit geval.
Hij kruipt steeds dichter tegen me aan, hij knuffelt & kust me en van het een komt het ander. Ik ben al jaren aan de pil, dus wat dat betreft heb ik niets te vrezen. En daarnaast heeft hij ook een condoom mee.
Maar ook dit is weer absoluut niet wat ik ervan verwacht had. Het duurt helemaal niet lang en het is bijna zakelijk. We concentreren ons allebei zoveel op de handeling zelf dat er verder totaal geen emotie is.
Na afloop ligt hij naast me en blijft hij maar verwonderd vragen: ‘Ben ik nu echt geen maagd meer?’ Van die zelfverzekerde durfal is niets meer over.. En ik probeer nog steeds te bedenken hoe het zover heeft kunnen komen. Is dit nu net écht gebeurd? Had hij dit al die tijd zo gepland? En wat vond ik hier eigenlijk van?