Snap
  • Kind
  • Gezond

Zonbescherming in Artis

Het is weer warm en zonnig en dus tijd om zonnebrandcreme te gebruiken. Onderzoek onder ouders levert schokkende resultaten op.

TNS Nipo

“Het wordt mooi weer, zullen we in plaats van Nemo naar Artis gaan?” appt mijn vriendin. We hebben elkaar lang, te lang, niet gezien en gesproken. Veel gebeurd bij ons allebei, waardoor we ook heel veel bij te praten hebben. Ik vind Artis dan ook een prima idee. Lang leve de Stadspas, want we mogen alweer gratis! Het wordt warm vandaag, dus is het weer tijd om in te smeren. Dat hebben we natuurlijk het weekend ook wel gedaan, want bij zee gaat het verbranden nog sneller. Afgelopen week kreeg ik een enquête van TNS Nipo in mijn mailbox. Het ging over zonbescherming. Gelukkig kon ik bij de meeste vragen invullen dat ik goed op de hoogte ben van de adviezen van de Kankerbestrijding, maar sommige dingen moest ik toch even over nadenken omdat ik twijfelde of het gewoon niet wist. Zo dacht ik vorig jaar nog dat om de vier uur insmeren genoeg was, dan ben ik dus mooi twee uur te laat. Voor Dunya heb ik altijd zonnebrandcreme factor 50. Deze keer heb ik een crème voor een gevoelige huid. Dat is min of meer toevallig omdat die in de aanbieding was, maar zoals Dunya zelf zegt: "Ik heb toch ook een gevoelige huid?". Dat klopt, ze krabt haar rug open zonder dat er iets te zien is van uitslag of roodheid of wat dan ook. Toch wel goed om deze te kopen dus. Ze heeft ook een lichte huid, bleek zelfs. En ze is blond en heeft geen dikke bos haar, dus haar hoofdhuid kan ook snel verbranden. Een petje zou dan ook geen overbodige luxe zijn. Alleen ben ik die vandaag weer vergeten, natuurlijk.

Artis in oorlogstijd

Er staat een lange rij voor de ingang van Artis. Dat heb ik nog nooit gezien! Dat is ook heel erg balen, want we kunnen dan wel gratis naar binnen, we zullen toch eerst langs de kassa moeten om onze Stadspas te laten scannen. In de rij word ik op mijn schouder getikt door onze oppas. Dat is een leuke verrassing voor Dunya, maar ook wel een beetje gek, want een oppas die komt bij je thuis en die zie je niet zomaar los op straat lopen. En er is een vriendin bij, dus een beetje verlegen is ze wel, maar uiteindelijk gaat ze toch nog een knuffel geven. Mijn vriendin en haar jongste zoon zitten op een bankje te wachten. Als we binnen de hekken zijn, de rij gaat toch best vlot vind ik, halen de kinderen een speurtocht over Artis in oorlogstijd. Dat is leuk want samen zoeken ze de vragen door het park en wij kunnen steeds uitgebreid bijkletsen. Dunya kent de weg natuurlijk heel goed, we komen bijna elke vakantie. Thuis is Dunya helemaal ingesmeerd en ze heeft een zonnebril op. Geen pet dus, volgende keer beter. Nu even niks aan te doen. Ik kwam vanmorgen nog een oranje pet tegen van Het Klokhuis, die ze heeft gekregen bij Cinekid. Ideaal voor de zomer. Jammer dat ie vandaag op de bank is blijven liggen.

Meer aandacht voor zonbescherming

Zonbescherming is voor mij altijd een punt geweest. Ik denk daar niet te licht over. Vroeger, toen ik nog in de kinderopvang werkte, zeiden collega’s weleens: “Zo warm is het toch niet?” als we naar buiten gingen met de kinderen. Of: “De zon brandt niet zo erg”. Zulke uitspraken verbaasden me niet alleen, ze maakten me ook boos. We hebben het hier wel over kinderen van een ander. Niemand wil zijn kind verbrand mee naar huis krijgen omdat de leidsters het teveel moeite vonden om kinderen in te smeren. Het klopt ook helemaal niet. Of de zon wel of niet brandt is niet interessant. Ook als het bewolkt is moet je kinderen insmeren. Ook vind ik dat er op scholen te weinig aandacht is voor insmeren. Als ik het zeg, dan helpt de juf Dunya herinneren. Maar het zou mooi zijn als er een grote fles met een pompje op tafel stond en alle kinderen een handje crème konden halen voordat ze naar buiten gaan. Het kost niet veel extra tijd en je kunt kinderen heel goed leren om zichzelf in te smeren. Dunya kan het ook prima zelf.

Spartelvijver

Als kind ben ik een keer heel erg verbrand. De blaren stonden op mijn schouders en ik heb er nog littekens van. Dat laat ik bij Dunya niet gebeuren. Ik werd altijd goed ingesmeerd, maar het is dus voldoende om het één keer te vergeten. Het gaat zo hard! Tegenwoordig is er veel meer aandacht voor het belang van insmeren met zonnebrandcrème en over andere maatregelen van zonbescherming. Er is ook steeds meer bekend over de gevolgen van verbranden. Een paar dagen na het onderzoek zie ik de nieuwsberichten voorbij komen. Eén op de vijf kinderen is wel eens ernstig verbrand. Daar hoort Dunya gelukkig niet bij. Maar ik vind het erg geloofwaardig. In de zomer zie ik het bij de Spartelvijver. Kinderen worden op de rand van het zwembadje ingesmeerd en vervolgens in het water gestuurd. Heeft dat zin? Volgens mij niet. Kun je het net zo goed laten. “Pardon, mevrouw. Mag ik een beetje van dat?” vraagt een moeder. “Ik ben het vergeten...” Ik kijk verbaasd op als we op het terras bij de speeltuin zitten. Het dringt niet meteen tot me door wat ze bedoelt. Huh? Oh, zonnebrandcreme. Ik dacht water, maar mijn flesje is bijna leeg. Natuurlijk mag ze mijn zonnebrandcrème gebruiken. Graag zelfs. Weer een kind minder dat verbrandt.

Kampeerterrein

Toen ze voor het eerst op kamp ging kwam ze, bedenk ik me nu, weleens terug met rode benen. Aan de achterkant. De leiding hielp niet met insmeren, dus ze moest het zelf doen. Waarschijnlijk deed ze dat niet om de twee uur en ze vergat de achterkant van haar benen omdat ze die niet zag. Dus heb ik haar geleerd om dat toch zelf te doen. Ik gaf het sowieso mee, terwijl dat niet hoefde. Dunya moest er zelf om denken en dat is wel een probleem. Al spelend vergeet ze dat natuurlijk. Voor zover het mogelijk is om de tijd bij te houden op een kampeerterrein. Dus elke ochtend een dikke laag crème en hopen dat ze er zelf nog een paar keer om dacht. Tijdens een open dag zaten we in de felle zon, zonder water naar een clownsoptreden te kijken. Dat vond ik echt niet handig. Mijn flesje was al snel leeg en het was wel dertig graden. Jammer, dat we achteraf geen evaluatieformulier krijgen om zulke dingen onder de aandacht te brengen. Zonbescherming is meer dan alleen goed insmeren en schouders en hoofd beschermen tegen de felle zon. Het is ook voldoende drinken, veel drinken eigenlijk, wat voor Dunya wel moeilijk is. Geen hobby van haar om te drinken. Verder in de schaduw blijven op het heetst van de dag, zo tussen twaalf en drie uur in de middag. Ook nog niet zo makkelijk te organiseren. Eén van de vragen in het onderzoek was hoe schuldig ik me zou voelen als mijn kind huidkanker krijgt doordat ik haar niet heb ingesmeerd. Wat een vraag, wie zou invullen dat ze zich daar niet schuldig over zou voelen? Alleen is het bijna nooit te herleiden naar die oorzaak, omdat het pas veel later ontdekt wordt. 

Aftersun

“Wat is aftersun?” vraagt Dunya als ze het Jeugdjournaal ziet ’s avonds. “Dat is crème, een soort melk, voor na het zonnen. Dat is lekker koel voor je huid. Het staat in de slaapkamer.” Maar ook dat vergeet ik regelmatig. Voor zover ik weet is dat niet erg. Als ze verbrand is, is aftersun wel heel fijn, maar anders is het niet echt nodig. Het kan alleen ook geen kwaad. Dunya gaat in elk geval goed ingesmeerd naar buiten. Hopelijk komt er weer een grote campagne van de KWF kankerbestrijding om het bewustzijn van ouders op dit gebied te vergroten. De cijfers zijn schokkend, als je ziet wat de gevolgen kunnen zijn van het niet insmeren. Het gaat veel verder dan een nachtje pijn aan de schoudertjes. Op latere leeftijd kan een kind daar nog de gevolgen van ondervinden. Dat risico wil ik niet nemen. Vaak is het onwetendheid. Niet iedereen denkt eraan om zich erin te verdiepen. Dus naar aanleiding van dit onderzoek lijkt mij een nieuwe campagne geen overbodige luxe. En betrek dan meteen de scholen erin! De regels zijn duidelijk. Kortom: om de twee uur insmeren met een hoge beschermingsfactor. In de schaduw op het heetst van de dag en schouders en hoofd beschermen tegen de zon. We hebben een leuke en gezellige dag in een zonnig Artis. Aan het eind van de dag gaan we natuurlijk naar huis met een nieuwe Artis-knuffel. "Een ringstaart-maki" vertelt Dunya. Ik geloof het meteen. Gelukkig hoeft die niet ingesmeerd te worden.

 

7 jaar geleden

Dat is zo, maar voor de gezondheid van kinderen vind ik dat er wel aandacht voor moet zijn. Als kinderen een hele dag op school blijven, dan is voor schooltijd insmeren niet voldoende. Vandaag bij de kleuters spoot de juf alle kinderen in met zonnebrandcreme, ze deed voor hoe ze moesten smeren en alle kleuters deden dat na. Ik heb goed opgelet of ze het echt konden, maar het ging echt goed. Het zal niet voor elke school en elke juf en elk kind gelden, maar ik denk dat het in elk geval beter kan op scholen dan tot nu toe. Dunya heeft zich weer niet ingesmeerd vandaag, omdat ze er gewoon niet aan denkt. Ze kan het prima zelf, maar als niemand het doet, komt zij ook niet op het idee.

7 jaar geleden

Het wordt niet heel slecht, maar het weekend daalt de temperatuur naar 11 graden! Maar het is nog maar mei, de zomer komt nog wel!

7 jaar geleden

Ik smeer mijn kinderen wel in. Maar niet om de twee uur eerlijk gezegd...Toen ze heel klein waren met factor 50. Nu met 20 of 30. Ze verbranden niet en worden vrij snel bruin (en de haren worden blonder) petjes en doekjes altijd geprobeerd. Werkte alleen onder het jaar. Voor beide was dat toen ook belangrijk want zij zijn lang kaal geweest. Zelf smeer ik te weinig. Wel meer dan voorheen hoor. Toen ik op het kdv werkte smeerden mijn collega's en ik ons helemaal suf. Alle kindjes eerst insmeren. Goede schaduwplekken en voldoende drinken. Tussen 12 en 15 uur binnen. Nu heb ik 28 jongste kleuters... ik weet zeker dat ze het niet allemaal zelf kunnen en ik zie mijzelf ook niet eerst 28 kinderen insmeren voor het buiten spelen... dus ik hoop maar dat alle ouders goed smeren voor schooltijd en tussen de middag. De overblijvers wil ik tussen de middag wel doen maar 28 is echt niet te doen...

7 jaar geleden

oh... nu alweer? Het was nog maar net begonnen...