Zes kinderen inplaats van drie!

Waar is mijn baby?

De ene keer gaat het makkelijker dan de andere keer. Het welbekende ochtendritueel. Aankleden, ontbijten, haren kammen, schoenen aan doen, tassen pakken, jassen aan en hup naar buiten toe…

Eenmaal buiten ‘NEE MAMA STOP mijn kind! Ik vergeet mijn baby’. Lieve help weer die deur open, ‘nou rennen maar, waar is ze dan?’ ‘Ik had haar net nog!’ Vervolgens rennen nummer 2 en 3 ook naar binnen om te zoeken en staat bij mij het zweet alweer op mijn voorhoofd. Daar gaan we weer… Sinds Baby Annabell haar intrede bij ons thuis heeft gemaakt kunnen wij nooit meer zorgeloos weg (haha). Werkelijk overal gaat ze mee naartoe.

Logisch ook wel hoor: Baby Annabell kan alles wat een echte baby ook kan. Ze kan brabbelen, lachen, huilen, boeren, beweegt haar wangen en mondje tijdens de fles drinken en ook wanneer zij een speentje krijgt.

Ik hoor je denken, help nee! Dit komt echt mijn huis niet in, nog zo’n apparaat waar geluid uitkomt. Maar oprecht, ze is leuk! Zeker voor mijn oudste die toch minder fantasie blijkt te hebben als haar zussen. Zij heeft nu echt interactie met de pop die zij bij andere poppen niet heeft. Dit resulteert direct in leuke rollenspellen en écht verzorgen van de baby. Want wie laat Annabell nu huilen wanneer je weet dat ze van even wiegen en een kusje op haar voorhoofd weer rustig wordt?!

Denk je na het lezen van deze blog, YES! Dit is echt iets voor mijn zoon of dochter. Check dan snel mijn laatste post! Ik mag namelijk een Baby Annabell weggeven en ook wij geven vanuit huis een pop weg ter adoptie aan een kindje die daar goed voor kan zorgen! @roby.dijkshoorn

Dankjewel voor het lezen.

XXX