7 jaar geleden
Yogolino, yogo-nooit weer!
Leren eten is een guitig procesje, dat weten we allemaal. Mogen moeders hier ook een dagje vrij van nemen?
Ik zal niet zeuren, klagen, met snot en tranen over mijn wangen rollend mijn vuisten op de betonnen vloer rammen.
MAAR.
Moeders draait en hangt zonder te kreunen drie wassen weg, tuiniert, geeft de vaatwasser zijn dagelijkse in-en uitruimbeurt, maait appels door de handmixer heen voor Baby, en stelt in een handomdraai een drie-gangen menu voor een tuinpicknick samen. Ondertussen speelt Baby ingesmeerd in een goor-water badje in de tuin (factor 50 zwemt liever in het dunne laagje tuinslangwater dan op het huidje van Baby), en bestudeert gebiologeerd de stofzuiger.
Ik had me vandaag voorgenomen om het rustig aan te doen. So far so good.
Wat er dan niet in mijn plaatje past, is Baby die helemaal zelf een yoghurtje eet. In het kader van Relaxed-Moederen en Je-Kind-Zelf-Laten-Ontdekken, besloot ik dat Baby best op Eigen houtje een wit plastic kuipje chemische aardbei prut naar binnen kon lepelen. Ik had hem net gedoucht, en daar zat hij dan in zijn Pampers, blinkend van trots met zijn groen-blauwe eetgereedschap.
Hap 1, 2 en 3 belandden nog enigzins binnen de geaccepteerde maatstaven op zijn blote bastje. Hap 4, 5 en 6 nodigden mij uit om met een billendoekje lichtelijk geergerd wat spetters roze drap van mijn tafelpoten af te vegen, en toen kwam hap 7. FLATS! Dat rottige bakje pleurt zo op de grond, en... WAT EEN AFSTAND legt dat spul af!
(Even terzijde: Echt, als ik ooit nog een kerel luidkeels hoor opscheppen over hoever hij kan, you know, met zijn, you know (gatverdegatver), dan zal ik zeggen, "Laat me niet lachen, zielig ventje, heb jij OOIT een Yogolino bankje op de grond uit elkaar zien spatten? DAT komt pas ver".)
Hap 8, 9 en 10 zagen mij grommend op mijn knietjes onder de eettafel doorkruipen, terwijl Baby lachend de yoghurt verder over zijn gezicht en ledematen verspreidde. Natuurlijk viel het stomme bakje nog een keer op de grond. Ik had het kunnen weten. Mijn rug doet reeds pijn van het Assepoester-gepoets, en daarom heb ik mij steevast voorgenomen dat, mocht ik het ooit nog een dagje rustig aan willen doen, mama mooi degene is die de hapjes uitdeelt.
Lindsy83
leuk geschreven! Ik laat die van mij ook alleen zelf eten als ik er echt de tijd voor heb en voor dat ik hem in bad stop ;) Maar je doet het goed hoor! Hij heeft immers toch ookbest wat naar binnengewerkt! :)
Chiara
Wat een bendemakertjes zijn het ook! Als meneer er hier een bende van maakt ruim ik het achteraf in één keer op (of met een beetje mazzel zijn het de poezen die het "opruimen" ;) ) en met het mooie weer loopt hij alleen in zijn pamper of romper rond dus dat is ook makkelijker schoon te maken dan 3 kledinglagen! Ik onderga het ook allemaal maar lijdzaam haha vooral sinds meneer weigert te eten tenzij hij het 'zelf' mag doen...
Anoniem
Mooi weer dit! Een troost: bij een peuter van 2,5 gaat het ook nog wel eens mis. Gister zette ze haar kommetje yoghurt op haar hoofd, ondersteboven....
Loes van der Leer
Hahahaha! Ik zag het voor me! Je kan ook afwisselen. De eerste drie hapjes gingen goed, dus daarna neem je het roer weer zelf over, euhm de lepel, hahahaha!! Zo leert hij het wel en hoef jij niet elke keer Assepoester Mama te zijn! :)