Woensdagmiddag

Het is woensdagmiddag en het giet. Sam is bij een vriendje dus Sophie en ik zijn met z’n tweetjes. In potentie heel gezellig maar Sophie is nukkig. Ze wil steppen op haar nieuwe step maar dat mag niet want het regent. Al mijn suggesties van kleien tot koekjes bakken en een high tea met haar poppen, had ze van tafel geveegd. ‘Kom eens lekker bij me’, zei ik vanaf de bank toen Sophietje met gekruiste armen naar buiten zat te kijken. Nors keek ze me aan maar toch stapten haar voetjes mijn richting op. Ik trok haar bij me en zei dat ik wou dat ik kon toveren. Ze keek me verwonderd aan. ‘Jaha’, ging ik verder, ‘dan zou ik mooi weer toveren zodat jij kon steppen!’

‘Kan je dan ook vakantie toveren!’, vroeg Sophie opgewonden. ‘Goed idee Sophie!’, lachte ik, ‘als je niet vrij bent met mooi weer kan je er niet echt van genieten hè. Dan tover ik ook vakantie!’ Meteen er achteraan dacht ik hoe lang het nog zou duren voordat ik op de bizzyboard kon zetten dat we onze vakantiekoffers konden pakken… veel te lang. ‘Doe je ogen eens dicht Sophie’, vroeg ik. Ze deed wat ik haar vroeg. ‘Hoor je de regen?’ Ze knikte. ‘We gaan op reis’, zei ik. En ik vertelde haar over de reis door Azië die Jim en ik voor de geboorte van Sam en haar maakten. Ik vertelde dat het daar ook hard kon regenen. Maar daar waren we dan heel blij mee, eindelijk verkoeling! En ik vertelde over de slangen, leguanen en apen die we in het wild hadden gezien.

‘Doe nou jouw ogen eens dicht’, vroeg Sophietje. Ik sloot mijn ogen. ‘Hoor je de regen mam?’ Zonder het antwoord af te wachten ging ze verder. ‘De regen is eigenlijk een waterval. En daar vliegen elfjes boven met de mooiste jurkjes die er bestaan. En in de lucht is een hele grote regenboog met álle kleuren van de wereld! Zie je ’t mam?’ Ik knikte. ‘Zie je dan ook dat ik op die regenboog aan het steppen ben?’ Ik trok een moeilijk gezicht: ‘Ja, als ik heel goed kijk dan zie ik het. Je gaat heel hard!’ Doe jij je ogen nu weer dicht Sophie. Ik ren snel naar de keuken en haal een lolly uit de verpakking. ‘Hoe denk je dat de regenboog smaakt?’ ‘Zoetig denk ik’ mijmerde ze. ‘Neem maar eens een likje’, zei ik terwijl ik de lolly bij haar mond hielt. ‘Mmm, het is inderdaad zoet!’, riep ze uit. Meteen erop deed ze haar ogen open en zag de lolly voor haar gezicht: ‘Ik heb een lolly getoverd mam!’ We moesten hard lachen. Toen we onze regenkleding aandeden om Sam te halen, pakte Sophie mijn hand, ‘wat hebben wij toch nog fijn gestept hè mam!’