Week van het hartekind.. Duizend hartjes voor mijn kind

Deze week is het de week van het hartekind.

Ons hartekind werd geboren op 24 november 2015, na een hele spannende tijd. Die spannende tijd begon op 21 september 2015, toen we met bijna 28 weken zwangerschap door de verloskundige werden doorgestuurd naar de gynaecoloog. Het hartje van onze baby bleef onregelmatig kloppen, we moesten het toch maar even laten checken..

In het ziekenhuis werd een ctg gedaan waarbij gedacht werd dat ze steeds mijn hartslag hadden te pakken in plaats van die van de baby, maar op de echo bleek het toch echt haar hartslag te zijn. Vele echo’s volgde, moeilijke woorden, een diagnose: een derdegraads AV-BLOK. “Gaat ze het redden?” vroeg ik. “Daar ga ik geen uitspraak over doen,” zei de gynaecoloog, en met die woorden werden we doorgestuurd naar een ander, meer gespecialiseerd, ziekenhuis. Daar werd al snel duidelijk dat medicatie niets zou uithalen, de hartslag van onze dochter was nog maar 56, veel te laag. Alleen een pacemaker zou uitkomst bieden. 

Een pacemaker? Dat was toch iets voor oude mensen? Toch niets voor dat kleine onschuldige meisje in mijn buik? Zo'n groot ding? Zou dat wel passen? Nee, werd ons verteld, pas met 32 weken zwangerschap. Dus de baby moest het nog minstens 4 weken vol houden, en dat deed ze. Ze hield het vol. 4 lange weken, en nog langer. 'Pas' met 36 weken en 6 dagen was het genoeg geweest, begon ze krachten te sparen, en was het tijd om er uit te komen. Om geopereerd te gaan worden.

Mijn dochter is nu 5, en ze heeft al bijna haar hele leven een pacemaker. Ze weet niet beter, het hoort bij haar. Stoer showt ze haar litteken als je er naar vraagt.

Gisteren had ze samen met de juffrouw in de klas verteld dat ze de kou soms niet zo goed aan kan, en dat ze dan een beetje blauw kan worden om haar lippen. "En toen vroeg de juf of ik nog iets wilde vertellen, en toen zei ik: Ja! Ik heb met mama gesleed."

Mijn hartekind.. Duizend hartjes voor mijn kind ♡