10 jaar geleden
We gaan lekker fietsen!
Fietsen is spannend, fietsen is leuk, maar fietsen is ook best moeilijk om te leren! Zeker wanneer je weinig oefenmomenten hebt.
Fietsen is spannend, fietsen is leuk, maar fietsen is ook best moeilijk om te leren! Zeker wanneer je weinig oefenmomenten hebt.
Minispruit is 5 (en een half, anders wordt hij boos :P ) en tot nu toe vond hij het heel moeilijk om te leren fietsen en geef hem een ongelijk: je moet je evenwicht bewaren, je moet voor je kijken (terwijl het heel verleidelijk is om naar je voeten te kijken, zodat je kunt zien wat ze moeten doen), je moet sturen (en ook hier is het weer verboden om te kijken wat je handen doen) en je moet snelheid maken zonder te vallen. Al met al geen geringe prestatie en dus moet er geoefend worden ... en geoefend en geoefend.
Bij maxispruit was dat geen probleem, hij oefende vaak onderweg naar school met fietsen. Zijn school is hier heel dichtbij en hoewel de snelste route wel over de weg is, kunnen we er ook voor kiezen om een veiligere binnendoorweg te kiezen, zodat we zonder gevaar kunnen oefenen.
Minispruit zit veel verder weg op school, ongeveer 15 minuten rijden met de auto, en zo’n afstand is niet te rijden met een kind dat het nog moet leren. En dus, zat er weinig anders op dan buiten schooltijd te oefenen en helaas ben ik nogal vergeetachtig. Soms pakten we de fiets wel even, maar vaak duurde het dan weer een aantal dagen (of weken) voor ik er weer aan dacht. Maar gelukkig, gisteren was het mooi weer en dacht ik ineens aan de fiets. Na wat tegensputteren van zoonlief (ik kan het niet mam, ik ga steeds wiebelen) kreeg hij ineens de smaak te pakken en fietste hij zo weg.
Zo trots als een pauw fietste meneer over het schoolplein van zijn grote broer, om daarna met een rotgang het park in en om het grasveld te sjezen. Maar 1 keer is hij gevallen, maar hij stond meteen op en stapte weer op zijn fiets. Goed hoor!
Ik ben vorig jaar volle goeie moed begonnen met mijn oudste te leren fietsen.( deed dit al met zwieltjes) Hij had heel wat schrik en het ging in het begin heel goed. Tot hij zichzelf iets wat te overmoedig voelde en een smal bos padje wilde opfietsen. Hij raakte in paniek ( besefte plots dat het toch wel erg small was en vol met brandnetels stondt en m`n man maar roepen dat hij het niet mocht doen)keek niet meer voor hem en viel. Gelukkig voor hem op een plaats waar niet al te veel brandnetels stonden. En hij had hem zelf goed ook gered door met een of andere sprong van z`n fiets te springen. Maar toch was z`n fiets avontuur gedaan. Die zomer nog maar heel weinig gefietst. Wat we ook deden de fietsactiviteiten waren van korte duur. Hopelijk lukt het ons deze zomer om hem weer aan het fietsen te krijgen. M`n twee andere sloebers hebben zo`n fietsje zonder trappers waar ze moeten mee lopen. Schijnt goed te zijn op voorbereiding van een fiets met trappers. Ik hoop dat ze binnenkort allemaal samen de fiets op kunnen.