Zou ze vervelend worden? Alle aandacht opeisen? Mij niet meer leuk vinden omdat er nu veel aandacht naar de baby gaat? Deze vragen (en nog veeeeeel meer) spookten de laatste weken van mijn zwangerschap door mijn hoofd. Wat nou als we een huilbaby krijgen? En ik nooit meer tijd zou hebben voor mijn kleine meisje. Inmiddels al 2,5 jaar en een echte peuter puber. In mijn zwangerschap kon ik niet veel ivm bekkeninstabiliteit en haalde onze peuter mij soms het bloed onder de nagels vandaan!
Maar wonder boven wonder, verandere mijn dochter van een peuter puber naar een engeltje. Zo trots dat ze grote zus mag zijn en dit verteld ze ook maar al te graag aan iedereen die we tegen komen, want natuurlijk moet iedereen haar kleine zusje even bewonderen! Mijn moederhart smelt elke keer weer als ze haar zusje weer een kusje geeft of een liedje voor haar zingt als ze huilt. Natuurlijk haalt ze ook nog wel kattenkwaad uit en dat mag. Maar wat ben ik trots op haar, hoe ze haar rol vervuld als grote zus!
Wie kon hier ook zo piekeren aan het einde van de zwangerschap? Viel het mee of tegen?
Alle reacties (2)