Wat kan er in 10 jaar veel veranderen!

Huisje boompje beestje

Met veel lawaai kwam hij 10 jaar geleden ter wereld. Ik was heel erg naïef het vaderschap ingegaan. Dat is direct de grootste fout die ik beging, naïef een vaderschap ingaan. Ik moest even bijkomen en die tijd was er niet. Zeker aangezien onze zoon ongeveer 18 uur per dag aan het huilen was. Na een half jaar leek alles beter te gaan, we waren in ons nieuwe appartement tot rust gekomen. De vaderschap werd steeds leuker, zo veel leuker dat zoon twee ook op de weg was. Alles leek goed te gaan, we sporten weer, gingen uit eten en we wachten beter voorbereid op zoon twee. Helaas was zoon twee bijna net zo lawaai maker als zoon één. Eigenlijk waren we toch nog niet bekomen van zoon één, de slaap werd zelf nog moeilijker gepakt en het werd steeds zwaarder. Het appartement werd te klein en eventjes tussendoor werd het huisje boompje beestje compleet met een verhuizing naar een rijtjes huis.

Mijn uiterlijk

Iets wat ook zwaarder was, eigenlijk iemand, dat was ikzelf. Voor de geboorte hoorde ik verhalen dat vrouwen aan het jojo-en waren na de zwangerschap. Nou, ik ben het levende bewijs dat mannen dit ook doen. Na de geboorte van zoon één was er nog weinig aan de hand. Het sporten had meer planningsaspecten, maar er was genoeg tijd voor. Door een andere opdracht en mijn tweede zoon kelderde het sporten van zes keer naar één keer per week. Binnen no-time was ik een boeddha tweeling broer van mijzelf. En al snel eentje die grijs aan het worden was, want als vader had je ineens vele zorgen erbij. Gelukkig na vijf jaar kwam de basisschool als uitweg, ik had meer vrije tijd en zo schommelde ik tussen boeddha en mijn oude ik. Bijna, want die grijze haren gingen niet weg. Gelukkig kon ik die Pepper&Salt look wel waarderen.

Ik leer steeds meer over mijzelf

In die korte tijd zoveel veranderen in het huishouden als onze persoonlijkheden zorgt ervoor dat 3 jaar geleden nog een grote verandering plaatsvindt, mama en papa gaan uit elkaar. Zo samen in een happy family blijkt niet goed samen te gaan bij ons. Als ouder leer je elkaar en jezelf op een hele andere manier kennen. Ik zelf ben een rustig persoon die weinig emoties toont. Tijdens het vaderschap ben ik erachter gekomen dat ik toch wel wat emoties heb die ik daarvoor van mijzelf niet wist. Natuurlijk zitten er mindere emoties bij, want ik heb nooit geweten dat ik écht boos kan worden. Maar aan de andere kant weet ik nu dat ik veel weer kan vergeven, zeker van mijn twee zoontjes. Ik ben vooral gaan merken dat ik defensief ingesteld ben en dat dit zijn voordelen, maar zeker ook zijn nadelen heeft. Inmiddels na tien jaar weet ik waar ik als vader goed in ben en ik mij nog in moet verbeteren als vader.

De achtbaan is nu na 10 jaar wel tot rust gekomen. Zo terugkijkend is het vaderschap één van mijn mooiste, maar zeker ook mijn zwaarste ervaringen geweest. Ik ben benieuwd wat de komende tien jaar gaat brengen, ik weet dat het in de teken staat van de pubertijd. Voor tips hou ik mij natuurlijk aanbevolen!