Wat een verschil!

Sinds het begin van dit schooljaar ben ik moeder van 2 schoolgaande kinderen. Mijn oudste zit al in groep 4 (en dan heeft hij ook nog een jaartje extra gekleuterd),maar de jongste was nog zo leuk en gezellig thuis.

Zij riep al sinds haar 3e verjaardag dat ze nog maar 1 keer jarig hoefde te zijn, en dat ze dan eindelijk naar school zou mogen! En ik? Ik duwde in gedachten tegen de wijzers van de klok. Jeetje! Die 4 jaren waren voorbij gevlogen!

Na de eerste 2 weken op school hadden we een informatie avond. Eerst naar de kleuterjuf om stiekem even te vragen hoe het gaat, en of ze het echt wel zo leuk vind. Daar hoorden we dat de kinderen mogen tekenen, mogen verven, mogen spelen, mogen....noem het maar op. (en ja, ze vind het echt zo leuk!)

En toen ging ik naar groep 4 en ongelooflijk: wat een verschil!

De juf deed even een boekje open met wat de kinderen allemaal MOETEN!

verschil

Zelfstandig lezen, Nederlandse taal, Engelse taal, tafels van 1 tot en met 10, optellen en aftrekken met sommen tot 100, vermenigvuldigen, verkeerslessen, computerlessen, schoolzwemmen, gymen en dan heb ik het nog niet over de projecten en thema's die gedurende het hele jaar langskomen.

Is hij ook nog eens uitgekozen voor een plus-groepje, waarbij ze zelf een krant gaan maken. Dit onder het mom van extra uitdaging!

Jeetje, ik ben geen softe moeder, maar ik kreeg ter plekke medelijden met mijn kleine mannetje! Dat was in onze tijd (zo'n 25 jaar geleden) toch echt anders? Of toch niet? Navraag bij mijn moeder en schoonmoeder leerde me dat het wel iets anders was, maar dat wij toch ook best veel moesten. En tja, met ons is het ook goedgekomen.

Volgende maand zijn komen de eerste rapporten alweer en dan zal blijken of het met mijn kids ook goedkomt. Als ik zo naar de verhalen luister die ze me vertellen (m'n oudste: Pff, het was saai! Die sommen ken ik allang! En m'n jongste: Ik heb nu alles wel geleerd toch mam? Kan ik wel weer van school af!), ben ik vol vertrouwen!