Voorleven

Ja.. je leest het goed. Geen schrijffout, maar ik bedoel echt voorleven. Een nogal belangrijk aspect in het leven, bij het opvoeden. Als je het mij vraagt in ieder geval. Voorleven gebeurt meestal gewoon onbewust. Maar door je er bewust van te worden kan je veel sturen en dat maakt het opvoeden een stuk gemakkelijker!

Ken je dat? Dat je je kind woorden hoort zeggen waarvan je denkt, hoe kom je erbij?! Of erger, je beseft je meteen, oh nee… hij neemt mijn woorden over! Zo ook met gedrag. Wat jij vaak vertoont, vertonen je kinderen vaak ook. Of dat nu negatief of positief is, voor je kind maakt dat niks uit. Hij doet na wat hij veel ziet.

Onze eerste reactie is vaak boos worden zodra er dingen gezegd of gedaan worden wat je niet vindt kunnen. Maar ga je wel eens na waarom dit gedaan of gezegd wordt? Is het geen slechte gewoonte van jezelf of je partner? En is het dan wel eerlijk dat jij er boos om wordt? Misschien fungeren onze kinderen op zo’n moment meer als spiegel, en zie je dus dingen die je bij jezelf wil veranderen of verbeteren.

Voorleven heeft niet alleen met het korte termijn te maken. Maar ook op de lange termijn maakt het je kinderen wie het zijn, wat ze doen en hoe ze denken. Een goed idee dus om hier bewust van te zijn. Een ding waar ik zelf laatst tegenaan liep is hoe om te gaan als je wil afvallen. Wanneer je hier een strijd voor jezelf van maakt, dingen niet mag eten, jezelf dik noemt, en dit zo voor langere tijd door gaat, kunnen je kinderen dit over gaan nemen. Als dit op een normale, gezonde manier gaat is er niks aan de hand, ze leren dat je niet altijd ongezond moet eten maar juist gevarieerd. Grote kans dat ze later uiteindelijk ook een gezond eetpatroon ontwikkelen, ze zijn immers niet anders gewend. Maar wat nou als je zelf continue je lichaam bekritiseerd? Je vind jezelf te dik, je verteld dat mama moet lijnen, mama eet het avondeten niet mee, want dat is niet goed voor mama. Op deze manier gaan kinderen misschien op den duur ook verkeerd tegen zichzelf aankijken. Komt er een vetrolletje? Dan moet je lijnen. Je mag niet normaal meer avondeten, je mag geen brood meer, je moet teleurgesteld zijn in jezelf zodra je chips of koekjes eet. Dit hebben ze immers altijd gezien en prenten ze zich (onbewust) in. De media liegt er niet om en tegenwoordig hoor je zoveel jeugd met eetproblemen, dat ik me hier toch een stuk bewuster van ben geworden.

En zo gaat het dus eigenlijk met alles wat je doet, hoe je met andere omgaat, wat je zegt, je normen en je waarde. Onbewust prenten kinderen dit in. Voorleven is een fijne, makkelijke manier van opvoeden als je je bewust bent van de dingen die je voorleeft, en je hier helemaal achter staat. Probeer je er eens vaker bewust van te zijn. Ik ga het in ieder geval proberen!