8 jaar geleden
Vlotte Lotte: Ik ga niet mee MAMA!
Ik dacht bij mijzelf. Didi is bij de logopedie dan kan ik mooi even snel boodschappen doen.
Daar ging het dus al verkeerd denk ik zo.. snel boodschappen doen met een twee jarige is de nee fase werkt natuurlijk niet.
Maar er moesten natuurlijk wel boodschappen gedaan worden.
Ik had wel geteld 20 minuten de tijd voor dat Didi klaar was.
Dus hup naar de winkel samen met Lotte.
Lotte wilde graag een kinder karretje. Nee Lotte doe maar even niet. Mama heeft geen muntje bij zich en een mandje met wieletjes kan ook Prima.
Hier was Lotte het niet mee eens en begon aan het karretje te trekken.
Lotte pak maar een mandje dat werkt beter.
Na even geduld te hebben gehad heb ik maar een mandje gepakt en de winkel in gelopen. Tjha dat vind ze dan niet zo leuk en liep achter mij aan. nog enig sinds aan het pruilen.
eerst langs de schap met koekjes. Nee Lotte we hebben geen koekjes nodig.
We moeten groente hebben.
Dit was voor Lotte het startschot om op de grond te gaan liggen en niet meer op te staan.
Ik vond het stiekem wel grappig zo'n opstandige peuter.. ze heeft in ieder geval een eigen mening.
opvallend waren vooral de blikken van de oudere garde. ze keken nogal afkeurend want tjha welke moeder laat haar kind nu op de grond liggen. Ik dus. Ik had nog tijd. De groente waren gepakt dus waarom niet.
Zo verstreek de tijd.. een aantal andere mama's begonnen tegen mij te praten.. dat het zo herkenbaar voor ze was. Dat ze het toentertijd ook stiekem wel grappig vonden en dat de fase echt wel weer voorbij gaat.
Wat kan zoiets je eigenlijk goed doen... een andere moeder die je niet afkeurt.. maar gewoon zegt dat het herkenbaar is.
Dat de fase weer voorbij gaat.
na een kleine 5 a 10 minuten was ik er wel klaar mee..Didi moest opgehaald worden.
Ik heb Lotte opgetild, op haar voeten gezet en verteld dat we gingen betalen.
Ze liep zo mee en we waren gelukkig op tijd bij Didi
EvaD
Ik vind het zelf ook altijd vreselijk als ze zich op zo'n moment even laten zien op die manier. En dan heb je als mama toch wat meer aan iemand die je verteld dat ze het herkennen dan dat ze je zo vies aan gaan kijken hé.
rebo1982
hihi Een beetje lachen moet ik wel. Van herkenning. Wij moeten tegenwoordig bij elke winkel een mandje meenemen dat vervolgens tegen alles aan botst (en nee, ik mag niet helpen)... Als ik dan ingrijp mag ik blij zijn als we weer rustig verder kunnen... Yay peuters!
Loes van der Leer
Hahaha! Die foto, super grappig! Ik had precies hetzelfde gedaan als meneer zo'n driftbui had. Goed aangepakt! En lief van die moeder die je een extra hart onder de riem stak :)
Chiara
Knap dat je daar zo geduldig mee omgaat! Hier is het (nog) niet zover aangezien hij net een jaar is, maar soms zie ik dit soort dingen gebeuren en vraag ik me echt af hoe je daar het beste mee om kunt gaan, hoor! Ik kijk er in ieder geval niet naar uit! Maar stiekem moet ik wel lachen als ik het zie ;)