Vlotte Lotte: De peuterpuberteit gaat door.

Als het nou alleen bij het ik ben twee en ik zeg nee zou blijven... dan zou het allemaal nog wel best meevallen.
Het eeuwige nee zeggen brengt namelijk ook regelmatig leuke en grappige situaties met zich mee.

Helaas is er bij deze fase ook iets anders bij gekomen namelijk bijten.
Lotte bijt als ze boos is.... Lotte bijt als ze haar zin niet krijgt.
Lotte bijt zichzelf als ze de ander niet kan bijten en Lotte bijt dus andere kindjes.

Een tijdje terug kreeg ik een berichtje van manlief terwijl ik aan het werk was... Lotte had Didi gebeten.
En niet zomaar, maar dwars door haar kleren heen en er was gewoon nog steeds een bijtplek te zien.
Er was geen aanleiding voor.... ze zaten gewoon samen tv te kijken. 

Lotte heeft het geweten en heeft een aardige tijd op de trap doorgebracht.
Als je dan vraagt wat ze heeft gedaan kan ze het prima vertellen en ook vertellen dat het niet mag. 
Maar toch als ze dan even haar zin niet krijgt dan doet ze het nog een keer. 

Het schuld besef is natuurlijk nog niet ontwikkeld bij kindjes op deze leeftijd... dus of ze echt snapt wat de inpakt hiervan is hou ik maar in het midden. Maar het is voor zowel Lotte als voor Didi niet leuk. 

Voor Didi is het natuurlijk niet leuk en bijna een week lang heeft iedereen de plek gezien en heeft ze aan iedereen verteld dat Lotte dat heeft gedaan. Lotte hoeft nu maar op Didi af te rennen en Didi neemt de benen.
Tjha Leuk is anders.

We wachten maar rustig af tot deze fase voorbij is... of tot er weer nieuwe dingen bij komen.
Tot die tijd mag Lotte regelmatig even op de trap zitten zodat ze weet dat wat ze doet niet mag.

Nog meer mama's ervaringen met bijtende peuterpubers?/ hoe gingen jullie ermee om ?