Snap
  • Kind
  • #zorgenkindje
  • CP
  • NAH
  • verstandelijkgehandicapt

Verstandelijk gehandicapt...

Of toch niet?!

Poeh, dit is wel een dingetje wat mij elke dag bezig houd. Dit omdat je zijn lichamelijke beperkingen wel ziet. Maar een verstandelijke beperking zie je niet. Hoe en vooral wanneer krijgen we daar zekerheid in? Ik weet het niet, je gaat dan ook naar signalen zoeken om te verklaren of dit bij een verstandelijke beperking kan horen.

Dit is ook echt waar je ruzie om kan hebben met jezelf. Want aan de ene kant als hij straks erg beperkt zou zijn dan zou een (lichte) verstandelijke beperking het voor hem misschien ‘makkelijker’ maken. Het lijkt mij erg heftig voor Stef om naast je heen de kindjes te zien die alles kunnen terwijl hij zelf een beperking heeft. Misschien met een (lichte) verstandelijke beperking dat hij dat besef niet heeft. Maar aan de andere kant als de verstandelijke beperking er niet is, geeft het hem wellicht wel de kracht om niet op te geven. Om door te vechten zodat hij bijna net zoveel kan als andere kindjes.

We zien soms wel dingen waardoor ik denk er kan wel iets van een verstandelijke beperking zijn.

Hij lacht bijvoorbeeld zo ontzettend makkelijk. Om een gek gezicht of mijn gekke kapsel in de ochtend kan hij al lachen. Is dat een teken of is het een gewoon een blij kind?! Hij zit vaak in zijn eigen wereld is dit ontwikkeling of toch de verstandelijke beperking?! Hij maakt dan ook vaak geluidjes waarvan ik denk is dit normaal of niet. Stef is ons eerste kind dus weten wij veel wat andere kinderen doen ;)

De meeste momenten denk ik dat hij geen verstandelijke beperking heeft want hij leert de dingen voor ons gevoel best wel rap, hij doet ons dan ook echt super snel na als hij het eenmaal kan. Als wij tegen hem zeggen kusje, dan maakt ie kus bewegingen met zijn mond, als we klakken met onze tong doet hij het na. Stef en ik houden zijn papa ook vaak voor de gek. Paul loopt nog wel eens tegen de tafel of laat iets vallen uit zijn handen. Daardoor ben ik begonnen met pfff papapapapa en sla dan tegen mijn hoofd. Wat nu maakt dat we regelmatig papa voor de gek houden en dan doen we samen pfff papapapa en hij heeft daar dan ook echt de grootste lol om. Hij geeft high five en boks. Met opa doet ie vaak nep hoesten. Dierengeluiden gaat hij ook nadoen. Slim kind toch?!

Hier wordt Bumba en juf Roos regelmatig opgezet om zelf wat dingen te kunnen doen. Opvoedkundig is dit zeker niet het beste daar ben ik me van bewust, maar Stef pikt er echt dingen van op, en de herhaling is ook goed voor hem. Ken je dat stukje in Bumba dat die 2 wormen een hartje vormen? Op dat moment heb ik vaak gezegd tegen Stef. oeh kusje.. nu zit meneer altijd bij dat moment kusjes uit te delen. Dus wie weet wat ie allemaal nog gaat leren als we straks andere dingen gaan opzetten waarin bijvoorbeeld kleuren worden benoemt.

Nu ben ik wel een persoon die dokter Google regelmatig raadpleeg over vragen. Zo heb ik ook al regelmatig gegoogeld naar ‘hoe herken ik een verstandelijke beperking’ je raad het al er komt echt niks uit waar ik iets mee kan. Blijkbaar is het toch lastig om hier een goed stuk van op papier te kunnen zetten, waar ouders herkenning in kunnen vinden.

Er zit dus niks anders op dan afwachten. Dat hebben we natuurlijk ook met zijn fysieke beperking dus we wennen er wel aan hoop ik :)Ik denk dat het over een paar jaar duidelijk zal zijn of hij verstandelijk beperkt zal zijn. Ik hou me nu even voor dat hij dit niet is. Een klein gedeelte van mij houdt er rekening mee mocht er toch een verstandelijke beperking zijn dat ik niet teleurgesteld ben.

Zijn er hier ook mama’s van kindjes met een (licht) verstandelijke beperking? Heb je tips hoe we het kunnen herkennen? Laat dan vooral een berichtje achter, of stuur me een prive berichtje. ?

Tot snel, Liefs Naomi

4 jaar geleden

Dank voor je bericht! Er is bij ons nog geen test ter sprake gekomen. Hij is nu bijna 2 dus zal het vast nog wel gaan gebeuren. Ik denk ondertussen veel minder vaak dat hij een verstandelijke beperking is. Hij laat juist zien dat ie slim is en heel veel begrijpt ondertussen. Dus we wachten het gewoon af. We hebben een super gelukkig kind, en dat is het belangrijkste voor ons als ouders 😊

4 jaar geleden

Heel herkenbaar dit. Natuurlijk wil geen enkele ouder dat zijn kind verstandelijk beperkt is. Toch kan een uitslag hierover - juist als je verder ook geen antwoorden hebt over hoe zijn ontwikkeling er over een paar jaar uitziet- je misschien net dat beetje zekerheid geven waardoor je weer wat grond onder je voeten voelt. Inderdaad, ze zouden een IQ-test kunnen afnemen, dat is een optie vanaf 2,5 jaar. Als je dat besluit te doen, moet je er wel rekening mee houden dat ook die uitslag een momentopname is die bovendien ook van diverse factoren afhankelijk kan zijn. Als je kind maar even geen zin heeft, te snel is afgeleid of de setting raar vindt, kan dat al een vertekend beeld geven. Dit was bij onze zoon het geval toen hij 2,5 jaar was. Nu is er een paar weken terug een verbale test gedaan, maar omdat Noah ook achterloopt in zijn taalontwikkeling durf ik mij opnieuw niet vast te klampen aan de uitslag. Maar hoe belangrijk is een testuitslag? Wij hadden die test puur nodig om hem op speciaal onderwijs te krijgen, waar hij heen moet vanwege zijn algehele ontwikkelingsachterstand. IQ maakt dan eigenlijk niets uit, zolang er maar een plek is waar ze hem kunnen geven wat hij nodig heeft. Dat is ook gewoon wat ik je zou willen meegeven, hoe het ook zij: de identiteit van je kind bestaat uit meer dan zijn beperkt-zijn. Natuurlijk beïnvloed een beperking veel -zo niet alles- , maar ik heb gemerkt dat als ik me continu zorgen maak over of hij wel/niet verstandelijk beperkt is (of dat hij zichzelf inhaalt) dat dat heel beperkend voor mij werkt. Beperk jezelf niet meer dan noodzakelijk is, moeder zijn van een zorgenkindje is al zwaar genoeg! Geniet, geef niet op, heb lief en leef! Meer kun je helaas niet doen!

4 jaar geleden

Ik snap volledig je verhaal, onrust en gevoel daarbij. Ook hier geen idee of Lux zowel mentaal als fysiek alles weer inhaalt / zal kunnen. Ze lijkt het tot nu toe niet gek te doen maar tussen de 1 en 2 zitten zoveel mijlpalen en zoveel verschillen. Konden we inderdaad maar in de toekomst kijken!! Maar als ik jou hoor met al die woordjes, petje af voor Stef!!!!!

4 jaar geleden

Stef kan al zoveel meer dan wat jullie in de beginfase is vertelt. Een lichte achterstand zou hij ook hebben als hij geen schade heeft, hij is echt vreselijk ziek geweest en dat heeft alle energie gekost. Dat hij kan communiceren is 100x belangrijker dan het tempo waarin hij dat leert. Vertrouw op je gevoel. Jullie knul is een mooie lieve en gelukkig vrolijke dreumes. En natuurlijk wil je weten wat jullie te wachten staat, maar het feit dat hij leert praten zegt genoeg: samen komen jullie er wel uit!