Verlatingsangst 2.0

16 maanden jong en opeens is slapen een DRAMA. Ja met hoofdletters ja. Waar we gewend zijn aan wat gejammer voor het slapen gaan is het nu complete hysterie. Zomaar uit het niets kwam het en we kijken met smart uit naar het moment dat het weer ophoudt. 

Met zijn middagslaapje is het begonnen. Daar toch voor gekozen om het "uit te zingen". Ga af en toe kijken en geef hem een knuffel maar ga ook weer. Uiteindelijk slaapt hij maar niet voor lang. Meestal zo'n 40 minuten waar het voorheen 1 1/2 uit was. Als hij dan wakker wordt mag hij er ook uit. 

Dan nog de avonden. We waren de fles aan het afbouwen maar na een goede griep en daarna tanden (zie vorige blog)  waarbij hij niks at behalve flessen dronk zitten we weer op 180 met 6 scheppen.  Dat was 90 met 1 schep. 

Normaal ook eerst de fles en dan tandenpoetsen. Nu is het (ja weet het, het is slecht voor de tanden) eerst poetsen en daarna de fles. Met de fles wordt hij rustig en met mazzel kunnen we hem zo in bed leggen. Met pech begint daar de hysterie al. Hij huilt zo hard en kwijlt zo veel over de rand van zijn bed dat het daar nat is. Echt dat is zo niet leuk. Geprobeerd in bed te troosten, toch uit bed en in de kamer troosten en als laatste redmiddel mee naar ons bed en daar troosten. Dat laatste is nu al 3 avonden het geval. Hij klimt zowat in mij en valt in slaap. Pas als hij goed slaapt kan ik weg. Slaapt hij nog niet diep genoeg dan schrikt hij wakker en begint alles weer van vooraf aan. Vannacht kon vriendlief hem wel overleggen in zijn eigen bed en heeft hij daar de rest van de nacht geslapen. 

Soms slaapt hij wel rustig in in zijn eigen bed maar dan wordt hij tussen 9 en 12 wakker met de hysterie. Hetzelfde ritueel als hierboven vind dan plaats. 

Opzicht zijn wij wel ouders van even huilen mag maar dit is niet het even huilen en we weten ook niet zo goed waar we nou goed aan doen

De opzet is wel dat hij in zijn eigen bed blijft maar dat is de laatste 3 nachten niet gelukt. Hopelijk is het een fase. Ik hoop heel erg dat hij hierna het praten wat meer doorkrijgt. Voor ju is het enigste verstaanbare woord papa. Hij kan nog verbaal en met klanken heel veel duidelijk maken maar wat woorden erbij zou zeer fijn zijn voor ons allemaal.