Verjaardagsfeestjes: heaven or hell?

Vandaag is mijn oudste zoon jarig, hij is alweer 7 geworden! Soms lijkt het wel gisteren dat ik hem, verkreukeld en wel, voor het eerst in mijn armen kreeg, maar soms lijkt het ook wel alsof ik altijd al moeder van hem was. Alsof er nooit iets anders is geweest.

Maar goed, zo'n grote jongen wil natuurlijk heel graag een groot verjaardagsfeest. En daar wringt bij deze mama de schoen: verjaardagsfeestjes organiseren! Ik bedoel, ik gun mijn zoon natuurlijk een heerlijk feest en daar wil ik ook zeker mijn best voor doen, maar ...

*wat wordt het thema,

*wat voor activiteiten passen daar bij,

*hoe lang moet het duren,

*hoeveel kinderen mogen er uitgenodigd worden,

En dat zijn dan alleen nog maar de eerste zorgen. Later ga ik me ook zorgen maken of de bedachte activiteiten wel leuk gevonden gaan worden door de uitgenodigde vrienden (hij nodigd namelijk altijd kinderen uit die 1 á 2 jaar ouder zijn dan hij) Is het niet te kinderachtig? Is het wel stoer genoeg? Wat nou als het gaat regenen?

Ik weet het wel, ik maak me teveel zorgen. Ik ben dan ook veel te perfectionistisch voor mijn eigen gemoedsrust. Ik heb al een poos geleden ontdekt dat perfectionisme en moederschap een moeilijke combinatie kan zijn.

Wij hebben dit jaar gekozen voor een smurfenfeest en afgel0pen vrijdag was het zover. De kinderen gingen meteen vanuit school mee naar ons huis, alwaar de kadootjes verstopt werden, terwijl mijn man op weg ging om patat en snacks te halen. Toen alle kado's gevonden en uitgepakt waren, was mijn man net terug en konden we aan tafel. Daarna wilden we buiten spelletjes doen: ballontrappen, blindemannetjes, wie ben ik met blinddoek (aan gezicht voelen wie je voor je hebt). Helaas ging het, waar ik al bang voor was, regenen op het moment dat we naar buiten wilden. Gauw alle meubilair aan de kant gezet en toen konden we de spelletjes binnen doen. Daarna de smurfenfilm gekeken, de popcorn kon natuurlijk niet ontbreken, en voor we het wisten was het alweer tijd dat de feestgangers vertrokken.

Dan komt het moment waarop ik terugkijk naar het feestje en denk: waar heb ik me nou zo druk over gemaakt? Het ging allemaal geweldig, de kinderen hebben het enorm naar hun zin gehad, dus waar heb je je toch zo druk over gemaakt? Ik denk terug aan vorig jaar en bedenk me dat ik toen iets soortgelijks dacht en me had voorgenomen om dit jaar niet zo te stressen ... helaas, mislukt!

Ach, het belangrijkste is dat mijn zoon het naar zijn zin heeft gehad. Ik citeer: "Mama, dit was het allerleukste feestje dat ik ooit had. En ik heb heel veel kado's gehad!" Hahaha, even vergete wat het belangrijkste is voor een kind dat 7 wordt: kado's! Als die er zijn is elk feestje een succes! ;)