Vergelijken

‘Ah, hij lijkt sprekend op z’n vader!’

‘Ze heeft echt jouw ogen’

‘Toen papa klein was deed hij dat ook altijd’

Zodra je baby geboren is denkt iedereen zijn mening te moeten geven over op wie je zoon of dochter lijkt. Als moeder kon het mij totaal niet schelen al is het wel leuk om een trekje van jezelf terug te zien in je kind(eren).

Waar ik mezelf wel op betrap is dat ik de kinderen met elkaar vergelijk. Dan denk ik ‘kon zij dat ook al op die leeftijd?’ of ‘wanneer zal hij dat eens gaan doen?’

Je weet natuurlijk wel dat ieder kind zich in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier ontwikkeld, maar toch val je vaak terug op de vergelijking van het jongere kind met het oudere.

Zelf heb ik een jongere broer. We lijken echt totaal niet op elkaar en zijn vaker aangezien voor partners dan als broer en zus. We zijn echt elkaars tegenpolen. Hij: lang, blond, smal. Ik: klein, donker en met een paar kilo’s te veel.  

Voor mijn eigen kinderen zou ik het leuk vinden als ze meer op elkaar lijken qua uiterlijk. Tot nu toe is dat wel het geval al zie je ook nu al grote verschillen.

Herkennen jullie dit vergelijken?