Van boeken heb je nooit genoeg!

“Nee, niet dit boekje!” roept Dunya. “Ik wil dit boek niet kwijt!” Ik zucht. Ze heeft al jaren niet meer in dit boekje gekeken, het is bijzonder irritant en daarvoor in de plaats staan tig boeken op de plank die veel mooier, leuker en grappiger zijn. Waar ze bovendien veel meer van kan leren. Maar ja, ze houdt voet bij stuk. Dit boek mag niet mee naar school. Alle boeken die ze thuis niet meer lezen, mogen ze inleveren op school. Niet zomaar, want aan het eind van de week wordt er een kinderboekenmarkt gehouden. Een goed initiatief.

Stichting Biblionef

Er neemt een meester afscheid van school. Hij gaat met pensioen. Als afscheidscadeau wil hij graag geld voor een goed doel. Daarom wordt er een grote kinderboekenmarkt gehouden, waar kinderen boeken mogen verkopen voor de stichting Biblionef. Dit is een organisatie die kinderboeken verspreid in achterstandsgebieden. Dit verspreiden kan letterlijk gebeuren, maar ook in de vorm van bibliotheekprojecten. De boeken gaan naar scholen, kindertehuizen en zorginstellingen in Suriname en de Antillen. Er worden alleen nieuwe boeken uitgedeeld. Dit is vanwege de levensduur van boeken en ook omdat een nieuw boek een grotere aantrekkingskracht heeft. Dit stimuleert kinderen nog meer om erin te kijken, te bladeren en het ook te gaan lezen. Daarnaast is Biblionef ook actief in Zuid Afrika en steunt het kleinere projecten in ontwikkelingslanden.

Goed voor de ontwikkeling

Lezen is tenslotte ontzettend belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Voorlezen en lezen vergroot de taalontwikkeling en de woordenschat van kinderen. Uit onderzoek blijkt zelfs dat kinderen die een kwartier per dag lezen, per jaar duizend nieuwe woorden leren. Maar ook vergroot het hun leefwereld. Ze leren meer dingen over de wereld om hen heen. Het is dus goed voor alle ontwikkelingsgebieden. Kinderen moeten dus veel lezen in hun vrije tijd, maar het zou ook goed zijn als kinderen daarnaast op school ook een kwartier vrij lezen zouden hebben per dag. Daarvoor is er een actie in het leven geroepen: zogenaamde “kwartiermakers” gaan scholen hierin stimuleren. Een goede zaak vind ik. Het initiatief om een kinderboekenmarkt te houden vind ik al heel positief van de school van Dunya. Een teken dat ze het belang van lezen en boeken niet onderschatten.

Nijntje

Het heeft wel wat voeten in de aarde voordat we een stapeltje boeken hebben om te verkopen op de boekenmarkt. Dunya kan maar moeilijk afstand doen van haar boeken, ook al leest ze ze nooit meer. “De Nijntje-boeken, wil je die nog bewaren?” vraag ik aarzelend. Dunya kijkt me verschrikt aan. Ja, natuurlijk wil ze die boekjes bewaren! Ik begrijp Dunya wel. Ook ik kan moeilijk afstand doen van boeken. Ik kom boeken tegen die ik al jaren niet meer lees, of die ik na één keer lezen wel ken en niet nog een keer hoef te lezen. Toch moet ik ook wel even slikken voordat ik een boek op de stapel leg. Het is voor een goed doel en er blijven meer dan genoeg boeken over om (voor) te lezen. Ik beloof Dunya dat ze in de Kinderboekenweek van mij een splinternieuw boek krijgt. Dat krijgt ze trouwens elk jaar. En bij het uitzoeken kom ik boeken tegen die ik ooit heb gekocht om op scholen voor te lezen waar ik heb gewerkt, maar waar Dunya nu ook oud genoeg voor is. Daar beginnen we diezelfde avond nog mee. Het heeft dus allemaal leuke kanten deze actie van school.

Afscheidscadeau

“Als oktober komt gaat meester Wybo lekker met pensioen!” zingt Dunya al dagen achter elkaar. Als er een meester afscheid neemt dan wordt er een lied gezongen. En dat doen de leerlingen nu ook. De vorige meester nam na achtendertig jaar afscheid van school, deze meester heeft twintig jaar op Dunya’s school gewerkt. Genoeg reden om een mooi lied te zingen, op de melodie van Tulpen uit Amsterdam. Wij houden van zingen, dus Dunya neemt de tekst mee naar huis om te oefenen. Op internet zoek ik het origineel erbij, omdat een andere tekst toch even wennen is. Zo kan ik even horen hoe de melodie ook alweer precies zit en hoe de tekst in het ritme past. Al snel hebben we het door en ook op de fiets zingen we het lied steeds opnieuw. Een mooi afscheid en een mooi gebaar om in plaats van een cadeau voor jezelf te vragen, een gift te vragen voor zo’n stichting met een prachtig doel. Uiteraard spreekt mij het doel erg aan, want ik vind boeken onmisbaar voor kinderen.

Kinderboekenmarkt

Dan is het zover. Vandaag is de kinderboekenmarkt. Dunya is helemaal opgewonden en verheugt zich er ontzettend op. “Je mag vier boeken kiezen” vertel ik haar ’s ochtends. De boeken zijn vijftig cent per stuk, allemaal. De kinderen mochten één of twee euro meenemen, dus ik heb Dunya twee euro meegegeven. Kom op zeg, daar koopt ze dan vier boeken voor, dat is toch superleuk? Als ik om kwart voor twaalf bij school sta om Dunya op te halen komt ze uitgelaten naar buiten gerend. Ze heeft vier boeken uitgezocht vertelt ze. “Laat kijken!” zeg ik al net zo opgewonden als zij. Nieuwe boeken, al zijn ze dan tweedehands, die moet ik meteen zien en niet pas als we thuis zijn. Ze komen uit haar tas en uiteindelijk heeft ze er vijf. Ik frons. Dat klopt niet. Moet ik daar iets van zeggen? Ik besluit het zo te laten.

Speelgoed

“Het was een succes hoorde ik!” zeg ik tegen de juf als we ’s middags na schooltijd meester Wybo nog een handje hebben gegeven ter afscheid. De juf is erg positief. Het was heel erg leuk geweest, alleen waren ze met groep drie/vier aan het eind van de ochtend aan de beurt en was er niet zoveel meer over. En uiteindelijk hebben de kinderen van groep acht, die achter de kraampjes stonden, ook wat soepel uitgedeeld. Dat verklaart meteen die vijf boeken in Dunya’s tas. Ik was nieuwsgierig wat ze gingen doen met de overgebleven boeken, maar die zijn er niet. Alles is op. Dat is fantastisch! Dunya’s juf vindt het voor herhaling vatbaar, misschien ook een keer met speelgoed bijvoorbeeld. Daar wil ik nog even niet over nadenken. Boeken uitzoeken om in te leveren viel al niet mee, maar afstand doen van speelgoed wordt een drama! Toch zou dat wel goed voor Dunya zijn. Leren om te delen van haar eigen overvloed. Ze komt tenslotte beslist niks tekort.

Bakkertje Deeg

Dunya geniet van lezen en is met technisch lezen ook erg vooruit gegaan. Ze is erg trots op deze prestatie en wil maar wat graag lezen thuis. Als ik tussen de spullen van vroeger een paar boeken van Bakkertje Deeg tegenkom, neem ik ze mee voor Dunya. Ze hebben een groot lettertype en zijn daardoor nog makkelijker te lezen. Voor mij is het nostalgie. Wat heb ik een plezier gehad van die boeken, wat vond ik ze leuk! Mijn enthousiasme werkt aanstekelijk, want Dunya gaat er met plezier in zitten lezen. Wat leuk, mijn dochter die dezelfde boeken leest als ik vroeger. Hoewel ik het ook leuk vind als ze haar eigen boeken uitzoekt en haar eigen pad kiest. Maar juist de combinatie daarvan is zo bijzonder!

Nieuwsbrief

In de eerstvolgende nieuwsbrief van school wordt meegedeeld dat de kinderboekenmarkt honderd euro heeft opgeleverd. Bovendien wordt deze opbrengst door de school verdubbeld. Fantastisch gebaar van de school! Daarvan kan de stichting Biblionef vast weer een hoop kinderen blij maken met een nieuw kinderboek. Ik hoop dat de actie volgend jaar herhaald wordt en dan ook weer met kinderboeken. Ik vind het een mooie manier om kinderen van daar te helpen aan boeken en tegelijkertijd kinderen van hier te stimuleren om te lezen. Lezen is tenslotte heel belangrijk en van boeken heb je nooit genoeg!