Tonijn en zoute drop

Meestal probeer ik het boodschappen doen te bewaren voor een moment dat ik niet meer dan één kind hoef mee te nemen. Het is tenslotte niet altijd een pretje om met een kleuter en een peuter al die gangen door te moeten wanneer je boodschappenlijstje langer is dan enkel cherrytomaten, een pot pindakaas en aanmaaklimonade. En zeker op drukke tijdstippen is het niet ideaal. Dan kijk ik achter me en staat mijn dochtertje klaar om een hap uit een appel te nemen, die ik niet van plan was te kopen en staat mijn zoon een end verderop zijn lievelingstoetjes te inspecteren. Maar tegenwoordig is de zaterdagmiddag favoriet. Mama op de fiets, met zoonlief achterop. Bij onze Dirk vd Broek staan er dan van die rekken met allerlei hapjes en drankjes om te proeven. En sinds mijn zoon dat een keer heeft meegemaakt, wil hij erg graag mee. Maar ja, het is niet elke week een chocoladekoekje en Milk & Fruit wat geproefd kan worden. De laatste keer had hij echt wel pech. Bij de slagersfadeling was het een droge worst met een vreemd bijsmaakje wat hij niet door zijn keel kreeg. Maar ja, dacht ik, we komen zo bij de koelafdeling... een toetje of melkachtig drankje gaat er altijd wel in. Hey, een toetje ditmaal, nou dat wordt smu... o, chipolatapudding. Hm. Nou, dan nog even de route vervolgen langs de paden waar snoepjes en koekjes liggen. Harde, zoute drop. Niet echt zijn ding. Wat zie ik daar? Toastjes met iets lekkers erop? Tonijn. Had hij nooit eerder gegeten en daar is mama nou weer niet zo dol op. O, is dat nou tonijn. Het toastje gaat erin. Maar ditmaal komt er geen vraag om een tweede. Nou, mama heeft nog wel wat lekkers voor je. Gewoon, thuis.  Stap maar op de fiets. Volgende keer beter ;-)