Toegeeflijk ouderschap: volgens experts een verkeerde manier van opvoeden

Toegeeflijk ouderschap: wat is het eigenlijk? Ouders die deze opvoedingsstijl hanteren hebben moeite met het stellen van regels. Deze ouders hebben veel aandacht voor de wensen en behoeften van hun kind. Het kind krijgt bijna altijd zijn zin en er worden weinig eisen aan hem gesteld. 

Doordat de toegeeflijke ouder weinig of geen regels stelt, is de ouder snel geneigd slecht gedrag van het kind te negeren. Alles wordt goed gevonden en de ouder stemt al snel overal mee in. In feite is het kind de baas in huis. Door als ouder dit gedrag te tolereren, creëert je kind een persoonlijkheid die niet is voorbereid op de 'echte' wereld, waarin tegenslagen regelmatig kunnen voorkomen. 

Je zou zeggen dat het kind zijn gedrag zelf aanpast zodra hij/zij naar school gaat en met vriendjes/vriendinnetjes omgaat, maar onderzoek laat zien dat het tegendeel waar is. 

"Eigenlijk heeft het toegeeflijk ouderschap geen voordelen. De toegeeflijke ouder leert het kind niet hoe ze om moeten gaan met tegenslagen, waardoor het voor het kind moeilijk is om juiste keuzes te maken" - zegt Amy Morin, auteur van het boek 13 Things Mentally Strong Women Don't Do. 

Het is in eigenlijk een kwestie van discipline. Het is voor iedereen makkelijker om toe te geven en je kind te laten doen waar hij/zij zin in heeft als je een zware dag achter de rug hebt. En dat kan ook wel een keer, als het maar niet altijd is. 

Denk jij dat je soms te 'makkelijk' bent in de omgang met je kids? Dit kun je nog veranderen. Hier een aantal goede tips:

Stel gezinsregels: "Het is belangrijk dat je kalm blijft wanneer je kind moeite heeft met het volgen van deze regels, vooral in het begin. Blijf volhouden en je kind zal er uiteindelijk aan wennen en de regels volgen. - Dr. Markham. Daarnaast kun je voor jezelf bijhouden hoe vaak op een dag je je kind zijn/haar gang laat gaan omdat je je kind niet wilt kwetsen. Dat kan confronterend zijn en helpen in het stellen van regels. Zorg voor routine: "Kinderen hechten veel waarde aan 'erbij' horen en dat ze iets toevoegen aan het gezin" - Zechner. Een manier om dat duidelijk te maken is door bijvoorbeeld je kinderen te betrekken bij de beste planning in de ochtend: Eerst ontbijten en daarna aankleden? Of juist andersom? Wanneer het kind mee mag beslissen is de wil om zich eraan te houden vaak groter. Negeer slecht gedrag nooit: De eerste stap is om je kind bewust te maken wat ze aan het doen zijn. Als je kind tegen je schreeuwt, kun je zeggen 'je schreeuwt tegen me, zo praten we niet tegen elkaar. Waarom ben je zo boos? Vertel het me.'  Wanneer je kind gekalmeerd is, kun je zeggen dat je het niet leuk vindt dat hij/zij zo tegen je schreeuwt, en dat jullie ook op een normale toon tegen elkaar kunnen praten. Verbind met je kind voordat je corrigeert: Bevestig gevoelens, maar beperk respectloos gedrag. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: "Ik snap dat je boos werd toen je broer het speeltje uit je hand trok. Ik zou ook boos zijn, maar je mag nooit iemand slaan. Zo lossen we geen problemen op." 

"Onthoud dat het niet de taak van de ouder is om het kind gelukkig te maken" - Zechner. "De taak van een ouder is om het kind te steunen en begrijpen in hun emoties. De eerste en belangrijkste taak daarbij is het stellen van grenzen." 

Bron: GoodHousekeeping