The Fruit Fight..

Meneer Anti-Fruit heeft het geweten vandaag..

En ik voelde me echt een Boe-Mama..

Maar ik heb vandaag door gezet, het was echt NIET makkelijk hoor!! Maar het is toch niet normaal meer? Een kindje van dik 2,5 jaar dat al langer dan een jaar geen fruit meer eet?

Vanochtend heb ik dus zelf voor de eerste keer appelmoes gemaakt. Het werd appel/wortel omdat ik deze week een over volle groente en fruit mand heb :) Ik heb alles samen gekookt, daarna gepureerd en suiker en kaneel toegevoegd. Het smaakt perfect! Al vond ik het zelf warm lekkerder dan koud.

Bij Mevrouw ging het erin als zoete broodjes. Niet gek ook, want dit is de eerste keer dat ik suiker en kruiden toe heb gevoegd aan iets wat ze eet. Ik dacht: 'Meneer vind dit vast ook lekker! Als hij het heeft geproefd.. Maar HOE krijg ik dit in zijn mond..?' En zo begon het..

Meneer: Nee, nee, nee, nee, neeeheee, NEE, NEEEEEEEEE!!!

Ik: David! Eet nou een hapje! Het is super lekker, kijk! -Neemt hap- Mmmmmm!!

Meneer: Neeheeee!!

Dit werd zo'n 3 keer herhaald en toen was ik het zat. Ik propte zo een hap naar binnen terwijl hij kei hard NEEE aan het gillen was. Dat viel niet in goede aarde. Aanstelend en "kokhalsend" gooide hij zichzelf op de grond. Hij begon me te schoppen waarna ik hem jankend op de gang parkeerde.

Rustig blijven, mama. Adem in, adem uit.

Ik besloot Mevrouw voor de afleiding even te verschonen. En na een minuut of 5 werd Meneer zijn gegil minder, waarop ik naar de gang liep. Hij moest en zou één hapje eten! Dus ik gaf hem de keuze:

Ik: Ga je een hapje eten of blijf je op de gang?

Meneer: NEE!

Ik: Ga je een hapje fruit eten?

Meneer: Nee..

Ik: Oke, blijf nog maar even op de gang zitten dan..

Waarop ik de deur sloot en het gekrijs weer begon. Het ging echt dwars door me heen. Maar hij MOEST en ZOU een hap nemen!

3 minuutjes later

Ik: Ga je een hapje fruit eten, Daaf?

Meneer: Ja..

Hmm, oke goed begin. Hij ging aan zijn kleine tafeltje zitten op zijn Bliksem McQueen stoel en ik zetten het bakje moes voor zijn neus. Waarop hij weer kei hard behon te gillen en zijn vuist in zijn mond propte. Waar sloeg dit nou weer op?! Dus..

Ik: Ga je een hapje nemen? Of zal ik je nog even op de gang zetten?

Meneer: -Dacht even heel hard na- Nee..

Ik probeerde een hapje in zijn mond te doen maar hij sloeg de lepel het weg.. Waarop hij weer op de gang belande..

Ik werd onderhand wanhopig en vroeg me af of ik hier wel goed aan deed.. Meneer was duidelijk echt overstuur en ik wilde het het liefst opgeven en hem knuffelen. Nee, mama!! Nu volhouden!! We zijn er vast bijna?!

Ik weer naar de gang, in de herhaling.. Hoooooooowww!

Ik: Ga je een hapje eten?

Meneer: Ja..

Zelfde liedje, zitten aan ze tafeltje en gillen als de lepel dichtbij komt. Waarom zo histerisch?! Het is maar fruit?!

Meneer: Bank titten?

Ik: Als je op de bank mag zitten eet je dan een hapje?

Meneer: Jaa..

Zittend op de bank moest Mevrouw eerst nog een hapje, dan Mama, toen Mevrouw nog een en nog een..Euhmmm..? Mama toch nog een. En Meneertje.. Nee hoor.. Maar hij kalmeerde wel en ik gaf hem een knuffel. 

Ik: Ga je nou een hapje nemen?

Meneer: Jaa..

En hap!!

JAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!

De aanhoudende mama wint!!!

Hij kauwde een keer en spuugde het daarna weer uit, maarja. Hij nam "vrijwillig" uiteindelijk de hap. Ik was trots maar voelde me ook rot. Dat hij zo overstuur was geweest. En hoe moet dit morge? Als ik hem opnieuw probeer fruit te geven? Het is zo moeilijk!!

#fruitstruggles