The day after....

Na een lang weekeind in `mijn kleine huis` zit de vakantie er weer op. We gaan weer terug naar `mijn echte huis`.

 

Jammer maar het is mooi geweest. Het geld is op en de energie ook bijna. Tijd om op het hoogte punt te stoppen en vol mooie herinneringen naar huis te gaan.

                    

Onderweg (`s middags) gokken wij op twee slapende hoofdjes op de achterbank maar dat lukt niet. De oudste is zo onder de indruk dat ze niet uitgepraat raakt en heerlijk ik zie ik zie wat jij niet ziet speelt met het woord van de dag… zie jij een hectometerpaaltje?

Ik denk niet dat deze drie jarige bijdehandte dame echt weet wat ze zegt maar, ze ziet hem! Net als de boom, de rode auto, de cabrio en de vogel.

 

Thuis wordt er gelijk gespeeld met het buurmeisje en ruimen wij de auto leeg en zetten de wasmachine aan.

 

Het eten gaat prima en het badderen zoals anders.

Iets na 7 uur is het stil en rustig en laten wij de vakantie nog even de revu passeren.

 

Wanneer wij ook liggen te slapen horen we onze dame huilen rond een uur of 2.

`Mama, mama, mama…`

 

`Wat is er lieverd?` `Ik wil naar mijn huisje` ik: `Maar we zijn thuis`. `Nee, mijn kleine huis.` Ik: `De vakantie is voorbij, we zijn weer lekker in ons eigen huis, ons eigen bed en gaan nu lekker slapen! Morgen kijken we de foto`s en laten die ook zien aan Beppe.`

 

Ze gaat liggen en slapen… het was goed zo!

 

De volgende dag wordt er geslapen tot 9 uur! Normaal gaat de biologische wekker al voor 7 uur af maar die was nog even op vakantie. Op de Ipad worden de foto`s gekeken en op de bank is de dag de day after. Moe maar voldaan!