Televisie

Ja, het klopt, ik ben hier nieuw!! Ik dacht dat ik het ook maar eens ging proberen dat bloggen van jullie.

Ik denk dat iedere moeder het wel kent, al komen de meesten hier niet eerlijk voor uit: we hebben soms even geen zin de kleine hummel te entertainen! O wat heerlijk, de televisie biedt hiervoor uitkomst! Mijn kleine meid, bijna 1 jaar en 9 maanden, heeft hier dan ook totaal geen probleem mee aangezien ze soms mama's bemoeizucht ook wel eens zat is.

Ik voel me lichtelijk schuldig als ik Zapp aanzet voor haar, maar hee, daar is Bumba! Alessia begint te stralen, en een klein beetje schuldgevoel verdwijnt langzaam als ze vrolijk Bumba begint te roepen. Zo, ik kan heel even achter de laptop en wat aan het huishouden doen. Alessia vermaakt zich tussentijds met mama helpen, tv kijken en alles wat mama net opgeruimd heeft weer tevoorschijn te halen.

Op een gegeven moment zit de kleine dame heerlijk op de bank Bibbeltje Big te kijken, over Bibbeltje die zijn stuiterbal kwijt is. "Bal bal bal!!!" wordt er ineens geschreeuwd. Ik schrik me het ongans, ik kijk om me heen, ik snap namelijk even niet waarom ze moord en brand schreeuwt aangezien ik niet mee zat te kijken. Alessia wijst naar de tv, ze ziet de stuiterbal liggen op de glijbaan, en ja hoor Bibbeltje heeft hem ook gevonden. Ineens gilt Alessia: :"Bal nee nee!! Nee bal neeeeeeeeeee!!!" De stuiterbal stuitert van de glijbaan en Bibbeltje is te laat.

Helemaal verbaasd ben ik dat Alessia, na deze aflevering al 20 keer gezien te hebben ofzo, voor het eerst toont dat ze meeleeft en begrijpt waar het over gaat... Weg was het laatste restje schuldgevoel, hoezo televisie kijken is slecht voor kinderen??