Sta even stil bij Internationale Meisjesdag

Ongelijke rechten en kansen

Het is vandaag Internationale Meisjesdag. Er wordt door allerlei organisaties aandacht gevraagd voor de ongelijke rechten en kansen van meisjes. In veel ontwikkelingslanden worden meisjes achtergesteld en gediscrimineerd. Ze krijgen ze vaak minder eten, mogen ze geen onderwijs volgen en worden jong uitgehuwelijkt. Er zijn veel hulporganisaties die strijden tegen kindhuwelijken. Jong trouwen gaat welvaart tegen. Het gaat ten koste van de ontwikkeling en gezondheid van meisjes. Ze stoppen vroeger met school waardoor ze geen vak geleerd hebben. Jonge bruiden worden vaak snel zwanger terwijl hun lichaam daar vaak nog niet klaar voor is. Dat leidt tot veel kindersterfte, want zowel moeder als kind loopt dan gevaar.

Een wereldwijd agendapunt

Hoe is het mogelijk dat ouders hun dochter weggeven aan een oudere man, terwijl ze weten wat haar te wachten staat? Ik kan me er niks bij voorstellen. Mijn hart breekt bij de gedachte dat een meisje zoiets overkomt. Erbij stil staan hoe het voor Dunya zou doen moet ik helemaal niet doen, want dan stop ik niet meer met huilen en daar help ik niemand mee. In 2012, vlak na de aanslag op Malala, Dunya’s grote voorbeeld, werd onderwijs voor meisjes een wereldwijd gespreksonderwerp. Het is één van de rechten van het kind, opgesteld door de Verenigde Naties en ondertekend door 195 landen!

Strijd voor kinderrechten

Malala mocht van de Taliban in Pakistan niet meer naar school. Meisjes moesten thuisblijven en hadden geen rechten meer. Dit meisje van veertien verzette zich daartegen en ging toch. Op een dag kwam er iemand de schoolbus is en vroeg naar Malala. Het volgende moment werd ze in haar hoofd geschoten. Wonder boven wonder heeft ze het overleefd. Ze woont in Engeland en is het symbool geworden van de strijd voor de rechten van het kind. Inmiddels is ze negentien jaar en heeft ze twee jaar geleden de Nobelprijs voor de Vrede gewonnen.

Onderwijs is de enige oplossing

Haar speech voor de Verenigde Naties vind ik nog steeds ontroerend. “Eén kind, één leraar, één boek en één pen kan de wereld veranderen. Onderwijs is de enige oplossing!” Ik ben het als onderwijsassistent natuurlijk helemaal met haar eens. Kinderen moeten naar school, alle kinderen moeten naar school! Zo leren ze voor zichzelf te zorgen, zo kunnen ze voor eigen inkomen zorgen, waarmee ze investeren in hun kinderen. Ze zijn dan niet afhankelijk en kunnen een goede bijdrage leveren aan de opbouw en ontwikkeling van hun land. Hierdoor komt er steeds minder armoede voor in een land. En daarom is het zo belangrijk dat kinderen dit recht hebben en dat ze ook de kans krijgen om te leren.

School is niet vanzelfsprekend

Dunya is ook onder de indruk van Malala. Ze gaat er een werkstuk over maken op school. Want Malala is een Pakistaans meisje en strijdt onder meer tegen de Taliban. Dunya’s vader is gevlucht uit Afghanistan, voor diezelfde Taliban. Ze realiseert zich dat als ze in Afghanistan was geboren, haar leven er heel anders uit zou zien. Dat het dan helemaal niet vanzelfsprekend zou zijn dat ze naar school gaat. Ze gaat graag naar school. Ook als ze een juf heeft waarmee het niet zo lekker loopt zoals in het verleden weleens is gebeurd, ook als ze door klasgenootjes soms gepest wordt zoals jaren terug. Ook als ze een moeilijke rekentoets moet maken. Ook als ze niet meer weet hoe ze al dat werk af moet krijgen. Een dag niet naar school is een dag niet geleefd zou je bijna denken bij haar. Als ze koorts heeft en ze mag niet naar school is het drama. Als ze dan weer op school komt en ze hoort wat ze allemaal heeft gemist is het een nog groter drama. Het idee dat ze niet zou mogen, dat ze stiekem moet leren of helemaal niet. Dat is onvoorstelbaar.

Onderwijs voor iedereen

Het is makkelijk oordelen over ouders die hun dochter uithuwelijken. Toch denk ik dat geen ouder dat met plezier doet. Het heeft te maken met de eer van de familie, met de bruidsschat die ze moeten betalen en die steeds meer wordt, hoe ouder de bruid is, met het feit dat veel ouders te arm zijn om eten te kunnen kopen voor hun kind. Door alle aandacht die er is voor het belang van onderwijs aan meisjes, begint het wel te veranderen in de wereld. Het is een agendapunt geworden. Veel imams en regeringen raken er van doordrongen dat onderwijs voor meisjes in ieders belang is. Er moet alleen nog veel meer gebeuren. Er zijn nog teveel meisjes die ondanks het verdrag, nog steeds niet naar school gaan en die jong moeten trouwen. Daar moeten we tegen strijden. En op deze Internationale meisjesdag is het natuurlijk een onderwerp waar we wel even bij stil moeten staan.

Een kader om mijn profielfoto

Ik wist het niet hoor, maar zag het op Facebook. Zelfs de spellingscontrole kent het woord niet. Ik weet wel van de dag van de rechten van het kind, dat is volgende maand. Maar natuurlijk veranderde ik met plezier mijn profielfoto toen Facebook dat voorstelde. “Voor alle meisjes over de hele wereld. Alle meisjes hebben recht op gezondheidszorg, onderwijs en de normale menselijke behoeften. Voeg op Internationale Meisjesdag een kader toe aan je profielfoto om meisjes overal ter wereld te steunen.” Zeven dagen blijft mijn kader staan en dan verdwijnt het weer. Ik vind het mooi om er even bij stil te staan. We kunnen niet iedereen helpen, niet de grote problemen van de wereld eventjes oplossen, maar een beetje bewustzijn creëren voor wat er ver weg speelt, dat kan wel. Sowieso bij onszelf en hopelijk ook een beetje bij anderen. En dat is het begin van een betere wereld!

Op mijn Facebookpagina blijf je altijd op de hoogte van nieuwe blogs!