Slaap lief kindje slaap (deel 2)

Zoals jullie in mijn vorige blog (klik hier daarvoor) hebben kunnen lezen, waren wij elke avond kwijt aan het in slaap maken van onze baby en later dreumes.Toeval bestaat niet, denk ik soms. Via Instagram kreeg ik namelijk een bericht  over een slaapcoach doorgestuurd.

Direct stuurde ik (natuurlijk na overleg met Sander) de slaapcoach Tineke een mail:

Hoi hoi Tineke

Ik werd getipt door een mama over je zoektocht naar gezinnen met een kindje met slaapproblemen.

Onze zoon Eden is bijna 13 maanden en slapen 's avonds is een ramp.Tot 9 maanden sliep hij 's avonds eigenlijk niet.Op dit moment slaapt hij wel, maar op ons bed nadat we hem in slaap maken door bij hem te liggen.Soms lukt het om hem in de co-sleeper te leggen maar 's avonds of 's nachts komt hij altijd bij ons liggen. De keren dat hij 's nachts in zijn co-sleeper is blijven liggen zijn op één hand te tellen.

In zijn eigen kamertje slaapt hij sowieso niet. Overdag vaak geen probleem maar hij kan klokkijken ofzo want als we hem er 's avonds in leggen krijst hij alles bij elkaar ?Ik geef ons dus graag op voor jouw begeleiding!

Al gauw krijg ik een bericht terug van de slaapcoach met een intakeformulier. Samen met Sander vul ik de vragenlijst in. Ik merk dat ik het wel lastig vind om deze stap te zetten. Het is vaak ook zo fijn met Eden dichtbij ons. Hele nachten knuffelen en extra lang en vaak naar hem te kunnen kijken. Aan de andere kant mis ik het hebben van een slaapkamer voor onszelf, vrije tijd in de avonden om op te laden en ben ik klaar met de frustratie van de avonden waarop Eden niet gaat slapen.

Het is hartstikke dubbel en dat schrijf ik de slaapcoach in een mail.

Hoi Tineke,

wat een fijn bericht kregen we van je. Daarnaast is het ook wel even slikken dat het dan nu echt gaat gebeuren. Het zal voor ons ook een enorme omslag zijn om hem 's nachts niet meer bij ons te hebben. Natuurlijk hebben we maanden geleden al vaker pogingen gedaan om hem in zijn eigen bed te leggen, maar nu het al zo lang op deze manier gaat zijn wij er ook aan gewend geraakt en moeten wij ook wennen aan hem missen 's nachts.

Juist daarom denk ik dat wij echt handvatten nodig hebben en een steunfiguur die ons bij dit proces begeleid.

Daar kunnen we het natuurlijk over hebben tijdens het gesprek.

We plannen een intakegesprek (via Skype). Doel van het intakegesprek is kennis maken met elkaar, het bespreken van de vragenlijst en het hebben over mogelijkheden om onze situatie te verbeteren. Het is een fijn gesprek waarin er aandacht is voor onze onzekerheden, ruimte voor wat achtergrondinformatie over slapen, slaaphormoon, ritme e.d. en begrip voor het feit dat het voor ons toch ook wel dubbel is. Sander en ik hebben moeite bij het laten huilen van Eden en hier staan we dan ook uitgebreid bij stil. Ook wordt er voldoende stil gestaan bij onze voorkeuren over het traject. Na afloop van het gesprek hebben we er een goed gevoel over.Diezelfde avond ontvangen we het persoonlijk slaapplan. In dit plan krijgen we alle handvatten die nodig zijn voor de, hopelijk, rustige nachten die gaan komen.Het slaapplan sluit zoveel mogelijk aan bij onze persoonlijke voorkeuren. Dit betekent ook dat er niet van ons gevraagd wordt dingen te doen die niet bij ons passen. Ook wordt er benoemd dat tranen niet altijd te voorkomen zijn. Dit omdat wij als ouders een 'ritueel' verbreken en dit zal mogelijk weerstand oproepen bij Eden.Toevallig heb ik zijn broer Ezra die ochtend voor het eerst naar de peutergroep gebracht bij de kinderopvang. Ondanks dat hij al een paar keer is wezen wennen en ik veel aandacht heb besteed aan het voorbereiden is Ezra in tranen. Ik doorbreek zijn regelmaat! Geen tranen van echt verdriet maar wel van onzekerheid door verandering. Vanaf dat moment maar ik mij minder druk over de tranen die mogelijk gaan komen bij Eden. Zijn tranen zullen, net als die van Ezra, een logisch gevolg zijn.Tranen horen er dus een beetje bij, schrijft de slaapcoach. Maar we zullen er op een liefdevolle en betrokken manier op reageren. Ook noemt de slaapcoach nog weer het gewenste uiteindelijke resultaat: een goed uitgerust kind is een blij kind, én een uitgerust gezin! We krijgen de tijd om het slaapplan door te nemen. Vervolgens is er ruimte voor het bespreken van eventuele vragen en onduidelijkheden. Samen spreken we de dag af waarop we zullen starten met het plan. 

De komende twee weken zal onze slaapcoach betrokken blijven. We zullen dagelijks contact onderhouden over de nachten, maar ook over de slaapjes overdag en andere vragen. Sander en ik zullen een slaaplog bijhouden gedurende de 14 dagen. Dit slaaplog zal worden voorzien van feedback, antwoorden op onze vragen en tip voor de punten die nog niet soepel verlopen. In het intakegesprek werd al een beetje duidelijk dat Eden waarschijnlijk oververmoeid is geraakt door het tekort aan slaap. Overdag slaapt hij te weinig en ook haalt hij in de avonden en nachten niet altijd wat hij nodig heeft. In het slaapplan staat een stukje theorie hierover met uitleg over het aanmaak van hormonen (stresshormoon en slaaphormoon) die met elkaar samenhangen. Door vermoeidheid worden meer stresshormonen aangemaakt wat ervoor zorgt dat kinderen moeilijker in slaap vallen. Samen met Eden zijn we dus in een vicieuze cirkel beland die we met elkaar in stand houden. 

Ook staat de Doelstelling in het plan:Het doel van dit slaapplan is om Eden te leren om zelf in slaap te vallen in zijn eigen bed, en om hem de nacht door te laten slapen, zodat hij ook goed uitgerust weer wakker wordt.

Andere punten die in het plan beschreven staan zijn de slaapplaats, de nachten, de gekozen methode en tips.

Samen met de coach hebben we tijdens het intakegesprek gekozen voor een slaaptraining met schema. We hebben aangegeven dat we ons niet goed voelen bij hysterisch huilen, te lang huilen en het huilen waarvan wij op dat moment denken dat het niet goed is voor Eden. Er zijn ook andere mogelijkheden, maar deze methode is wel de methode die het snelst werkt, mits wij consequent zullen zijn, de sleutel tot succes.

We spreken samen een zin af die wel telkens zullen herhalen wanneer we bij Eden komen als hij huilt.Eigenlijk hebben we er wel zin in om te starten en kijken uit naar avonden voor onszelf en elkaar.

En dan is het zover. We starten met het plan. Ik breng Eden naar bed na het samen met Sander vastgestelde ritueel (pyjama, tandjes poetsen, boekje lezen, liedje zingen). Eden begint direct te huilen wanneer in hem in bed lig. We laten hem een paar minuten huilen en dan ga ik  naar hem toe. De zin die we tegen Eden zeggen is: 'Ga maar lekker slapen lieve Eden. Papa en mama zijn dichtbij jou en we weten dat jij het kan.'Eden is gaan staan in zijn bedje, ik leg hem neer en ga weer weg. Ik blijf ook de minuten die volgen consequent. Jeetje wat is dit lastig. Het liefste pak ik hem in mijn armen en troost hem, maar ik weet dat ik nu ook even door moet pakken. Eden huilt en ik ga 5 keer na hem toe. Dan slaapt hij en wordt hij de volgende ochtend om 5:45 wakker (VROEG!!!).

We noteren alles in het slaaplog. De coach schrijft dat Eden heeft laten zien dat hij zelf in slaap kan vallen zonder naast ons te liggen. We zijn trots, maar hopen dat het huilen snel afgelopen is. 

Als tip krijgen we die dag om Eden niet neer te leggen wanneer hij is gaan staan. Dit om te voorkomen dat er een nieuwe strijd ontstaat, namelijk die van het staan/liggen. 

De tweede dag slaapt Eden voor het eerst weer twee keer op een dag. Hij is beter gehumeurd dan de dagen ervoor .'s Avonds huilt Eden weer als Sander hem op bed legt. Wel is het meer jammeren vergeleken met de dag ervoor. De keren dat we naar hem toe moeten zijn nog maar de helft van de dag ervoor. Zelfverzekerd en vol vertrouwen zitten we samen op de bank. Eden slaapt de hele avond. In de nacht is hij twee keer wakker maar slaapt hij snel verder zonder dat we naar hem toe hoeven. 's Ochtends komt hij pas om 7.15! We zijn heerlijk uitgerust.

We schrijven we in het slaaplog:We missen Eden wel bij ons ‘s nachts, maar slapen beter. Eden had het ‘nodig’ om met zijn nageltjes langs onze huid te gaan om in slaap te vallen (of juist om wakker te blijven). Dit missen we het minste.Eden heeft zonder speentje geslapen. Waarschijnlijk is deze gevallen toen hij zelf is gaan staan gisteravond. Dubbel knap dus.

Reactie van de slaapcoach:Wat ontzettend goed! Ik kan me inderdaad voorstellen dat je Eden ook een beetje mist, het is ook wennen om zonder elkaar te zijn ‘s nachts. Het zal wennen :) En hoe heerlijk is het om ‘s morgens een hele blije Eden uit bed te halen omdat hij de hele nacht goed geslapen heeft, én je zelf ook de avond voor jezelf hebt gehad? 

De avond erop huilt Eden tien seconden en is dan stil. Ik kan me niet voorstellen dat hij echt slaapt, maar op de babyfoon zien we dat het écht zo is.En  ook de avonden die volgen gaat Eden zelf slapen zonder te huilen. De eerste avonden vervelen we ons, we zijn zo niet meer gewend aan tijd voor onszelf. 

Inmiddels zijn we twee maanden verder en Eden valt nog steeds zelf in slaap. Het gaat niet elke avond zonder vallen of stoten. Er zijn sprongetjes en doorkomende kiezen, een vaccinatie en hele warme avonden. Eden heeft één keer weer bij ons in bed geslapen. Het was allesbehalve fijn, ik heb de halve nacht wakker gelegen. Overdag slaapt Eden nog steeds (meestal) twee keer en 's avonds gaat hij rond 18.30 naar bed. 

We hebben ontzettend veel gehad aan de hulp van onze slaapcoach. Je zou natuurlijk zelf allerlei informatie kunnen opzoeken op het internet, een boek over slaap kunnen kopen en lezen en zomaar wat kunnen doen. Allemaal dingen die wij ook overwogen of geprobeerd hebben, maar niet is gelukt. Wij hadden het nodig dat er iemand met kennis mee keek in onze situatie, ons ondersteunde en de kracht gaf door te zetten.Iemand die sprak en schreef vanuit het belang van Eden en met veel aandacht en liefde. Je wordt zo onzeker van een kindje dat niet slaapt, oververmoeid is en daardoor slecht gehumeurd. Je bent ten einde raad en hebt weinig tijd voor jezelf. Voor ons was dit een perfecte oplossing en we zijn blij dat we dit traject zijn aangegaan. Of we het eerder hadden moeten doen?Nee, dan waren we er nog niet aan toe geweest gok ik. Ons kindje heeft 14 maanden bij ons mogen liggen en dat was genieten, meestal dan ;)

Ik ben dan ook pro samen slapen, maar niet als het ten koste gaat van de nachtrust van je kindje of wanneer je er zelf aan onderdoor gaat.

Kijken jullie mee in ons leven via mijn Instagram?