7 jaar geleden
Sinterklaas, wie kent hem niet?
En dan is het tijd om je zoon van 8 jaar te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, maar….Hij gelooft je niet!
“Lars, ik moet je even iets vertellen over Sinterklaas.”
“Ja??” klinkt het verwachtingsvol,want laat ik eerlijk zijn: Sinterklaas is nog steeds een waardig, loyaal man in zijn ogen. Je vraagt en je krijgt! Echt simpeler dan bij je moeder of je vader ‘zeuren’, want daar krijg je nóóóóít iets van!
“Nou, het zit zo: je zit nu in groep 5.Daar komt Sinterklaas niet. Jullie gaan lootjes trekken en dan moet je zelf een kadootje kopen voor diegene die je hebt getrokken. En dan moet je ook zelf een surprise maken.”
Lars valt mij in de reden: “Wattan? Heeft Sinterklaas geen geld genoeg meer?”
“Nou… euh…. Sinterklaas bestaat namelijk niet. Dat is gewoon een verklede man. Papa is toch ook al een keer Zwarte Piet (ja, echt zwart!) geweest? En mama is zelfs al een keer Zwarte Piet (ook gewoon ouderwets zwart!) geweest. Dus dat was toch ook nep?”
“Maar wie koopt die kadootjes dan?”
“Ik bijvoorbeeld. Of papa. Of oma.”
“Hè? Maar hoe komt die zak met kadootjes dan op mijn kamer zoals toen? Want jij was beneden en ik was alleen boven!”
“Die had ik daar al neer gezet. Toen ben ik naar beneden gegaan en heb jou gevraagd om even iets van je kamer te halen, zodat je de zak zou zien staan!”
Er verschijnt een glimlachje op zijn gezicht, maar hij blijft ongeloofwaardig naar het verhaal luisteren. Ik zie hem denken…ahha! Daar komt DE vraag waar mama niet omheen kan en waarmeehij bewijst dat ik nu echt aan het liegen ben!
Triomfantelijk stelt hij zijn laatste vraag: “Jaha… jaha… maar… Wie vult dan mijn schoen? Want dan lig jij al op bed!”
“Doe ik ook!”
“HÈ??? HOE dan?”
“Nou, als jullie slapen en ik wil naar bed, stop ik snel een kadootje in jullie schoen, gooi wat pepernoten in het rond en ga dan zelf ook slapen! Hoe denk jij dat die Zwarte Piet anders binnen komt om dat te doen? Ik heb toch de deuren op slot en we hebben geen schoorsteen?”
Hij weet er geen antwoord op. Hij kijkt mij aan, probeert te peilen of hij mij kan betrappen op een zo juist groot gemaakte grap… maar ik kijk serieus terug.
“Dus,… nu weet je een grote-mensen-geheim..en die mag je niet verklappen aan je zusje of anderen. Ook niet in de klas. “
Hij beloofd het. Voor nu. Je weet maar nooit of hij het voor zich kan houden. Of uit interessant-doenerij ‘ik-weet-iets-wat-jij-niet-weet’ of uit boosheid een keer dat hij het even aan zijn zusje of ander kind gaat vertellen…
Ik vind het best jammer dat de kogel door de kerk is. Ik vond het zelf als kind erg jammer dat ik plotseling wist dat de kadootjes door oma of mijn moeder werden gekocht. Het randje van het feestje was er wel een beetje af sinds die tijd!
Anderzijds.. ik heb hem lang genoeg voor de gek gehouden!
anoniem2017
Op lastige vragen, stel ik de wedervraag, wat denk jezelf? Meestal hebben ze goede antwoorden.
Kimdejong
Ik denk dat ik het niet ga redden tot 8 jaar. Mijn dametje van 5 jaar stelt nu al lastige vragen waarbij mijn creativiteit goed op de proef wordt gesteld. Maar dat maakt het ook wel weer extra leuk ieder jaar. Ben benieuwd met welke vragen ze dit jaar komt :-D
anoniem2017
Mijn zoontje is ook 8 ik verdenk hem ervan dat hij het vorig jaar al wist maar ik zeg niks. Hier mieten ze in groep 5 ook zelf suprise maken, maar dan moeten ze de sint helpen. Als hij er zelf mee komt is mijn standaart terug vraag. Wat denk je zelf? Hij antwoord nog steeds gelovig en verzint overal wel een oplossing voor. Ik ga niet net voor die tijd het vertellen. Misschien pijl ik het wel rond de zomer. Dan is hij 9 als hij er dan nog niet zelf achter is. Ben bang dat zijn zusje het sneller weet, die zei pas geleden al, ik geloof daar niet in papa en mama kopen gewoon die vadeautjes, maar dat ging over de kerstman. Maar ja met de kerst krijgen ze niks van papa of mama haha
nijn81
Ik heb mezelf voorgenomen niks uit mezelf te gaan vertellen. Ze komen er vanzelf wel achter via anderen en als ze dan met vragen komen, dan beantwoord ik ze eerlijk. Dan zal het hopelijk op een tijdstip zijn dat ze er zelf aan toe zijn.