3 jaar geleden
Sinterklaas en de peuter. Hoofdpijn of feest!
Die tijd van het jaar is weer gekomen. De tijd van drukke kinderen, cadeautjes en warmte! En in deze tijd van Corona is het ook een fijne afwisseling. Maar is de combinatie sinterklaas en een peuter een hoofdpijndossier of één groot feest. Ik vertel hier hoe wij erover denken.
In de tijden van Corona zijn de feestdagen een welkome afwisseling. Even geen ellende maar de warmte van de feestdagen. Persoonlijk vind ik dat het een extra glans geeft wanneer je kinderen hebt. Nóg gezelliger, nóg intenser. En die laatste is niet per se positief.
Het eerste jaar dat ik moeder was en de feestdagen aanbraken vond ik dit best pittig. June was toen ongeveer een half jaar en compleet uit ritme. En voor dat ik haar weer terug had in haar ritme waren we weken verder. Nee, ik vond het niet persé leuk. Wat ik wel leuk vond was die extra glans die de feestdagen gaven als je ouders bent. Zo bijzonder.
Het tweede jaar gingen die feestdagen al een stuk beter, we vierde ook voor de eerste keer sinterklaas. Meer omdat wij het leuk vonden, June snapte er natuurlijk nog niets van. Bang was ze niet. Maar ze snapte totaal niet waarom zij ineens een hele zak met cadeautjes kreeg en vond die vent in dat pak en die lange baard maar vaag. Ook pakte wij natuurlijk té overdreven uit met cadeautjes. Maar hé, het was de eerste keer, zo zei ik tegen mijzelf. Ik denk dat het dit jaar niet minder cadeautjes zijn als de eerste keer. Maar hé, nu begrijpt ze het echt. Hahaha, ja Jamie, maak het een ander wijs. Ik geniet er gewoon ontzettend van om mijn kind te verwennen.
Maar goed, we komen tot de kern mensen, echt! De vraag was, is deze tijd van het jaar nou feest of hoofdpijn.
Het eerste jaar was voor ons dus hoofdpijn. Vorig jaar was het al beter. En dit jaar mensen, ultra feest. Ik kan zo genieten van deze tijd, en van mijn peuter. Dat gezichtje elke avond wanneer wij het sinterklaas journaal kijken elke avond. Zo leuk dat kinderen helemaal in dat verhaal opgaan. Het ultra blije gezicht wanneer er ’s morgens een cadeautje in haar schoen zit. En het zingen voor de openhaard wanneer wij haar schoentje zetten.
Toch zit er ook wat educatiefs aan de goedheiligman. Tenminste, dat maken wij er ook van. Het is perfect om June te leren dat het niet vanzelfsprekend is om een cadeautje in haar schoen te krijgen. Én dat ze niet elke avond haar schoen kan zetten. Want er zijn ook nog andere kindjes die ontzettend lief zijn geweest, dus een cadeautje of snoep in hun schoen verdienen. En als zij toch haar schoen wil zetten, zit er de volgende ochtend niets in.
Al met al geniet ik ontzettend van deze tijd! En was het na hoofdpijn, ontzettend feest. Nu de kerst nog…
Hoe reageren jullie kindjes op de sint. En hoe ervaren jullie deze tijd?
Bedankt voor het lezen!
Liefs,
Jamielee