Scholen kijken voor onze kleine Nino

Soms weet ik even niet waar ik over moet schrijven. Of eigenlijk weet ik het wel maar zijn dat onderdelen van mijn leven die ik liever niet online zet. Niet vanwege mij maar vanwege de privacyschending van andere mensen. Dingen die zij denk ik liever niet terug vinden op internet. Zo doende moet ik een ander onderwerp vinden om over te schrijven terwijl alle onderwerpen zo niets zeggend zijn naast dit onderwerp. Het enige wat ik er over wil schrijven is dat Nino eindelijk dan zijn tante (mijn tweelingzus) heeft ontmoet. Dit was niet van vanzelfsprekend en ik ben erg blij met hoe het gegaan is want ook daar waren veel vraagtekens over. En nu over op een ander onderwerp.

Afgelopen woensdag zijn mijn man en ik dan alvast naar een school gaan kijken voor Nino. De school waar ik werk werkt met een wachtlijst en wil je als je niet in het postcode gebied woont een kans maken om erop te komen dan moet je je al direct bij geboorte aanmelden. Dit geldt niet voor alle scholen, sommige hebben helemaal geen wachtlijst en bij sommige mag je pas inschrijven als ze 2 zijn maar toch ga ik dus liever uit voorzorg optijd beginnen met de zoek tocht van een school voor Nino. Voordat ik de beslissing neem om Nino op mijn eigen school te zetten wil ik eerst goed onderzoek gedaan hebben naar de scholen hier in de buurt. Want misschien is er wel een hele leuke, goede school in de buurt en dat heeft dan denk ik toch voorrang op mijn school, die ik wel erg goed vind maar die niet in de wijk is waar wij wonen, waardoor Nino meer moeite zal moeten doen met afspreken met vriendjes.

We zijn dus naar een school gaan kijken die goed bekend staat hier in de buurt. Het is een christelijke jenaplan school en daar kwamen voor mij en mijn man al meteen een aantal vragen bij kijken. Wij zijn beide niet gelovig dus hoe christelijk is christelijk, hoe brengen zij dat over aan de kinderen en wat houdt jenaplan eigenlijk precies in. Ik zelf geef les op een daltonschool, waar ik ook geheel achter sta maar van jenaplan weet ik eigenlijk niet zo veel.

Uiteindelijk hebben we toch besloten dat dit niet onze school is, uit ervaring weet ik dat het erg belangrijk is dat je achter de filosofie van de school staat als ouder anders ontstaat er alleen maar wrijving. Ik weet niet of ik het concept alles in de kring doen (dus minstens 3 á 4 keer per dag) wel zo een geweldig concept vind, al vind ik de kijk om dingen vanuit burgerschap te doen wel goed. Ook bij de heterogene klassen met 3 leerjaren in één groep krijg ik wat twijfels. Hoe is dat haalbaar voor een leerkracht, daarnaast vind ik het helemaal niet goed voor een leerling om 3 jaar lang dezelfde leerkracht te hebben. Maar vooral het christelijke gedeelte past niet echt bij ons. Hoewel ze het aanbieden in verhalen en niet als feit klonk het ons toch in de oren alsof er vanuit gegaan wordt dat kinderen wel een geloof hebben, of dit nu het christelijke is of een ander maakt daarbij niet zoveel uit maar geen geloof past daar niet helemaal tussen. Ook vind ik het best heftig dat mijn kind dan straks elke week gaat bidden, en thuis komt met liedjes over god. Nee bij ons past het openbare onderwijs toch beter.

Volgende week ga ik naar een openbare school kijken hier in de buurt. Ik ben benieuwd hoe ik die ga vinden. Deze staat wel een stuk minder goed bekend maar je moet toch altijd zelf een beeld vormen voordat je iets afschrijft vind ik. Misschien vind ik het wel een hele leuke school.

Dingen waarop ik let bij een school is, sfeer, populatie, leerkrachten (en ook de leeftijden van het team), ICT, hoe meervoudige intelligentie wordt toegepast, werkwijze (weektaken, keuze bord, etc.), hoe er met verkorte en verlengde instructies wordt gewerkt, klassen grootte en of het een hetero of homogene klas is. Niet dat alles afgevinkt moet worden maar ik wil deze dingen wel meenemen om een keuze te maken.