Rust inbouwen 🍂

Je was moe gisteren en ik ook.

Toe aan wat "me-time" zoals dat dan genoemd wordt.

Helemaal leuk verzonnen had ik het en zo zaten we dus ook "gezellig" te knutselen aan tafel toen ik Bob op bed had gelegd. Ik wilde de fotoboeken bijwerken en jij wilde knippen en plakken met je bol.com boek, maar och meisje dat viel niet mee. Het was om de haverklap huilen. Om alles. De schaar wilde niet, je knipte het plaatje doormidden, de plakband rol werkte niet mee en jij kon niet stoppen met huilen. Nadat ik een aantal keer had herhaald of je met een gewone stem zou kunnen praten en nadat jij je een aantal keer herpakte en met een semi rustige stem een vraag formuleerde, besefte ik me opeens dat we beiden verre van ontspannen werden van deze activiteit.

Je geniet zo van je dag op de opvang en je dag bij oma, maar er zit geen rem op bij je en je gaat die dagen tot het gaatje. Boy oh boy wat snap ik dat goed! Je hebt het namelijk niet van een vreemde. De dag erna ben je dan gewoon moe, doodmoe en op. In je veilige omgeving komt het er dan uit. Ik weet het, ik snap het en ik besef het op dat moment.

Ik til je op en knuffel je en leg je op de bank, zelf kruip ik ernaast, lekker onder een dekentje. Google speelt zachte pianomuziek voor kinderen en ik zet de "adem applicatie" aan op m'n horloge. "Luister maar goed naar mama haar adem en doe je oogjes maar dicht". Jij geeft je over en kruipt nog net niet in me. Ondertussen hoor ik je heel goed mee ademen.

Mijn lieverd.

Binnen tien minuten slaap je.

Ik hoop je hiermee te kunnen leren hoe je rust kunt pakken, juist omdat ik er zelf niet zo goed in ben.

Als ik bedenk wat ik zal gaan doen hoor ik Bob wakker worden.

En door!

Waar ontspannen jullie van?

En op welke manier pakken jullie ontspanning samen met jullie kids? Praat meer op @jozefien89