Respect voor de zwartebadpakkenzwembadmoeders!

Sinds een tijdje zijn mijn dochter en ik tijdens ons badderuurtje Ariël en Ursula de zeeheks. We zingen dan uit volle borst 'Aaahaaaahaaa' en 'Dat is mijn wens.' Nu leek het mij leuk om het hele Ariël-gebeuren iets realistischer te maken in het zwembad. Gezien er vorig jaar geen vakantie inzat en wij genoeg voldoening hadden in het stadse pierenbad was onze kleine zeemeermin al lang niet gaan zwemmen. Het is namelijk geen frequent uitje zo een dagje zwembad. 

Na de persoonlijke preparatie. -Lees: even zorgen dat je er toch nog knap uitziet in je zwarte moeder-badpak met waterproofmakeup en gelakte nageltjes.- 

Waren wij dan eindelijk klaar voor ons middagje naar het zwembad. Bij aankomst kregen we een bandje voor een kluisje. Waar je voordat je kinderen had lekker alleen of met vriendje in een muf verkleedhokje instapte ben je nu opzoek naar de familiekamer. Juist. Ach voor ons vrouwen snap ik het wel. Na zo een bevalling ben je alle gêne voorbij en nadat alle zusters van de verlos afdeling hebben kunnen kijken hoe JIJ eruit ziet. Kunnen die paar moeders in de verkleedkamer er ook nog wel bij. Dus: meisjes bij de meisjes, jongens bij de jongens. 

Mijn vriend die lucky bastard kon dus heeeeerlijk prive alleen in en hokje! En wachtte met smart op zijn zeemeerminnen. Het uitkleden ging goed want onder onze makkelijke zaterdagoutfit hadden wij onze badkleding al aan. HA 1-0!

Onze kleine zeemeermin waande zich diep in de zee. Naar huis gaan was echt geen optie. Om verhaal nog een onverantwoordelijke pedagogische twist te geven kocht ik haar om. In ruil voor een ijsje gingen wij aankleden en naar huis. Na ruim 2 uur non-stop zwemplezier vond ik het wel welletjes en verlangde ik naar een glas wijn. 

En toen... Toen begon het aankleed avontuur. Kind onder de douche met zeep en schuim. Ik voelde aan het water en bedacht mij dat ik thuis wel zou douchen met zeep en allerlei. Ik heb heus geen smetvrees maar gads! Vriendlief die was veranderd in een wachter voor de kluisjes. Ik vertrok met schone handdoeken, crème en frisse kleertjes naar de moeder-kleedzaal.

Chagrijnig, verhit en op mijn slippers kwam ik eruit met naast mij een rozig zeemeerminnetje op haar slippers. Want sokken aantrekken en alsnog op een natte vloer staan is niet mijn ding.

Een vraag: HOE doen alle andere moeders dit. Die serieus frequent zwembadbezoeksters zijn met hun kroost? Wederom chapeau! Ik werd gek. Gek bij de gedachte dat mijn kind in een zwembad vol chloor en lichaamssappen van vreemden lag te trappelen. Gek dat er eventueel voetschimmel en andere vieze bacteriën zouden broeien op een tegel waar wij vervolgens onze schone voetjes zouden neerzetten. Gek van mijzelf dat ik die gekke te overdreven gedachtes had.

Tips van de pro's zijn zeer gewaardeerd. Ik gok op de knop omzetten. Ach als de kinderen maar plezier hebben he?!

Vertel! Deel de tips hoe je van smetvrezende moeder toch relax van een zwembad-uitje kan genieten.