relaas van een schooldag

Schooldag, relaas van een normale dag in huize weltevree

Het is half 7, de wekker loopt af. Zoals iedere schooldag moeten wij onze mannen wakker maken. In het weekend zijn ze uiteraard om 6 uur al wakker maar als ze naar school moeten zijn ze niet te betoeten. 

"Jongens wakker worden, jullie moeten naar school!". 

Op dat punt zou je eigenlijk keihard weg moeten rennen en niet meer achterom kijken. Want ze zijn de eerste tien minuten na het wakker worden enigszins ehmm, laat ik het vriendelijk verwoorden, chagrijnig. 

Nr 1: stomme school, ik wil niet naar school! Brult wat oergeluiden en hult zich in zelfmedelijden.

Nr 2: ik wil me niet aankleduuuun! Ik wil een treinbaan bouwen!

Nr 3: ikke ook school? 

Als ze na hun dagelijkse ritueel beneden zijn, moet er aangekleed worden. "Jongens even aankleden nu".

Nr 1: ik haat aankleden, waarom moet ik me meteen aankleden, stomme school ik wil niet naar school. Brult wederom wat oergeluiden en wentelt zich in nog een portie zelfmedelijden.

Nr 2: ik wil me niet aankleduuuun!

Nr 3: ikke school?

Als ik ze allemaal in hun kleren gehesen heb, is het tijd voor brood. "Wat willen jullie op brood?"

Nr 1: moet ik nu al eten? Ik wil niet naar school, stomme school. Zwijgt in alle toonaarden dus dan besluit ik zelf maar wat op zijn brood te kwakken.

Nr 2: smeerworst en smeerworst.

Nr 3: ikke school? Dat wordt dus jam.

De bordjes staan voor hun neus, ik zeg dat ze moeten gaan eten. Tien minuten later zeg ik dat nog een keer en daarna nog een keer en nog een keer enz. 

Gelukkig redden we het om op tijd klaar te zijn en dan moeten we nog de pruiken in model zien te krijgen en de tanden poetsen. Als je je een voorstelling maakt van de stampertjes uit pluk van de petteflet, dan kun je je ook voorstellen dat het heel wat moeite kost om hun pruikjes te modelleren. Er komt veel gel en water aan te pas. Niet hun meest favoriete moment van de ochtend. 

Als we dan eindelijk klaar zijn om de deur uit te gaan krijg ik nog eenmaal de ik wil niet naar school speech van nr 1, nr 2 wil opeens nog een auto mee en nr 3 gaat braaf mee en vraagt nogmaals of hij ook naar school mag.

Bij school aangekomen rennen ze enthousiast richting het schoolplein en lijken ze mij alweer vergeten te zijn.....

Ik vraag me dan ook iedere keer weer af waarom we toch elke ochtend bovenstaand verhaal weer door moeten, maar ben dan ook wel weer blij om te zien dat school toch niet zo stom is, in tegenstelling tot wat ze ons dagelijks tussen half 7 en 8 willen laten geloven.