Regen! Bah!

Wat een rot weer was het dit weekend zeg. Ik vind dat erg moeilijk en met mij waarschijnlijk veel meer ouders. Het is zo lastig wat te doen en tja, het houd een keertje op met verzinnen ook eigenlijk.

Nu ben ik ook iemand die eigenlijk altijd wel met Djenna bezig is. Niet altijd helemaal goed, i know, maar het gaat als vanzelf. Eigenlijk hou ik niet haar bezig maar zij mij..

Zichzelf vermaken..

Nope, niet haar sterkste kant en dat doe ik eigenlijk zelf. Ze komt, zodra ik maar even ga zitten, direct naar me toe met een boekje of ik moet tekenen (Po in bad!?..jaja... toe maar). Zichzelf vermaken lukt haar wat beter als ik ook bezig ben met huishoudelijke taken. Al merk ik dat, zodra ze gaat kwebbelen in haar spel, ik ga reageren en ze er dan weer uit is. Ik vind dat best wel jammer, voor haar eigenlijk maar ook voor mij want zo zijn de dagen best wel druk en zorgen ze er voor dat ik 's avonds helemaal op ben. Waarschijnlijk komt dit vanuit het feit dat ik op de momenten dat ze bij mij is, er vol voor haar wil zijn. Tenslotte mis ik haar op de dagen en avonden dat ze bij haar vader is en dat compenseer ik door me vol in haar aanwezigheid te storten..

Of zou het ook vanuit een soort van schuldgevoel kunnen komen.. Ik heb tenslotte wel haar veilige gezinnetje uit elkaar getrokken een half jaar geleden..

Tja..zet me te denken.. Wat jij?