poep,plas,pies,scheet

Dat het leven tussen allemaal mannen niet altijd makkelijk is, dat moge duidelijk zijn. Met 3 wildebrasjes in huis die helaas allemaal van stunten, vechten en autootjes houden heb ik echt wel wat te stellen. Maaaarr, daar kan ik nog best mee leven. Het feit dat ze allemaal helemaal dol zijn op alles wat met poep te maken heeft.... iets minder. En trouwens, niet alleen poep hoor. Ook scheten, plassen, billen en euhhh pielemuisjes (als je begrijpt wat ik bedoel) zijn hier dagelijks de bron van hilariteit. Zodra er één wat laat waaien ligt de rest in een scheur en ze zijn ook nog zo trots, dat ze je het liefst hun achterkant toe keren voor een goedkeurende snuif. Ja ik weet het, het hoort er bij. Maar waaróm? Waaróm hoort het erbij? Waarom is het grappig om met je slurf heen en weer te wapperen, om op billen te rammen, om vieze verhalen over poep te delen, zo hard mogelijk te winden en om vol trots je grote boodschap te showen?? Wat is dat toch met jongens? 

Zojuist ging mijn middelste musketier een liedje zingen over een vogeltje. Het begon heel lief en schattig, de tekst zoog hij du moment uit zijn duim.  Nét als ik denk dat het wel een heel schattig mooi liedje is wat hij verzint, komt er opeens weer een stuk over scheten doorheen! En uiteraard vindt mijn complete jongensschare dit geweldig en ben ik de enige die dan denkt.... waaróm nou? Het eindigt altijd op stront zou mijn oma zeggen. Dat klopt wel aardig geloof ik.

Sta je met ze in de winkel, staat er weer één te grijnzen naar je. Dan weet je dus al hoe laat het is. En ja hoor dan komt hij (de walm) binnen. Je schaamt je compleet te pletter, helemaal omdat zij zich al uit de voeten hebben gemaakt en er dan net iemand langskomt en jou vreemd aankijkt. En dan staan ze te te grinniken hoor achter de stelling.  Eindigt steevast op met een rode kop de winkel weer uit met lachende kinderen. 

Het zal dus allemaal wel, het hoort erbij met jongens en vast ook wel met meisjes denk ik, alleen met jongens nog net één tandje erger. Hoe het ook zij, af en toe word ik er echt niet goed van. Dan denk ik "kak" gaan we weer......