Pluk van de Petteflet; boek en spel

Al sinds jongst af aan lezen wij thuis voor. Ik veel meer dan zijn vader doet, maar ik geniet er dan ook ontzettend van. Waar het begon met nijntje en muis, gingen we over op echte voorleesboeken. Agent en Boef was favoriet, we gingen wekelijks naar de bibliotheek en haalden het maximum aantal boeken. 

Boekgeschenk: Een klassieker

Op een dag (niet heel lang geleden) kwam oma op bezoek. Met een cadeau! Een leuk boekcadeau, want oma wist dat ik een bibliotheek thuis aan het regelen was. Omdat ik het leuk vond om veel (kinder)boeken in huis te hebben. Oma gaf het boek aan J, die enthousiast wees naar de jongen én de kraanwagen. Pluk van de Petteflet stond er boven. En diezelfde avond begon ik erin voor te lezen. Eigenlijk had ik gedacht dat het nog te moeilijk zou zijn en we vanzelf wel op zouden houden met lezen. Ik ken het boek 'Otje', ook van dezelfde schrijfster Annie M. G. Smidt. En deze was vrij moeilijk nog. Maar Pluk was leuk, en het las makkelijk.

Voorlezen 

J houd ervan voorgelezen te worden. En ik zie ook dat hij er echt van geniet. Én het verhaal ook daadwerkelijk begrijpt.  Want telkens vraag ik hem iets over het verhaal. En nog steeds verbaas ik mij erover dat hij het antwoord dat in mijn hoofd zit, ook daadwerkelijk verteld. Hij kan zich goed inleven in de hoofdpersoon Pluk. Hij lacht op de juiste momenten en vind het leuk te voorspellen hoe het verhaal zal lopen. Ondertussen hebben we het boek al enkele keren uit. Én zijn wij opnieuw begonnen. 

Het verhaal

Pluk zoekt een huisje en komt uiteindelijk terecht in de Petteflet. Daar ontmoet hij veel mensen én dieren. Dat maakt het verhaal zo leuk. J kan erin dromen en zou ook heel graag een Lispeltuut willen. Dan kan hij overal naar toe gaan,  zonder te verdwalen. Want wat is verdwalen? Dat kon hij de eerste keer niet uitleggen. Nu zegt hij meteen; verdwalen is als je de weg niet terug kunt vinden. En als ik olifantje in het bos zing voor de jongste,  kan J meteen die link weer leggen. Onbewust leert hij veel nieuwe woorden, en ook de woorden omschrijven. J vind de Stampertjes heel leuk en ziet het wel zitten,  zijn slaapkamer vol matrassen. Aagje vind hij 'mooi' hoewel hij ook lief bedoeld. En het stuk over de heen en weerwolf vond hij oprecht spanned. Nu niet meer. Want hij zou ook echt wel 3 keer fluiten.  Want een wolf kan ook lief zijn (ahum). Het stuk over de hasselbramen vind hij grappig. En De vraag of er echt hasselbtamen bestaan is natuurlijk ook geweest. Hij had geen idee wat er met het ei zou gebeuren,  maar dat er een krullevaar uit zou komen kon hij niet geloven. Gelukkig met goed afloop én Pluk verjaardagsfeestje,  want hoe oud zou pluk geworden zijn?

Het spel

Toen ik wist dat er ook spellen van dit verhaal waren,  ging ik natuurlijk meteen opzoek. En niet zonder reslutaat. Allereerst vond ik het bordspel. Deze is heel leuk en goed te begrijpen voor een 5 jarige. Een soort ganzenbord, die vergelijking is perfect. En ook van ganzenbord  (en dus het bordspel van Pluk ook) leer je ontzettend veel. Allereerst tellen. Dobbelsteen gooien en de oogjes tellen. Automatiseren noemen ze dat, het gaat spelenderwijs. En dat aantal oogjes verbinden met het aantal stappen. Ondertussen zijn wij stiekem begonnen met 2 dobbelstenen. Dan kun je meer stapjes nemen! Zei ik toen. Want hij houd ervan om 6 te gooien. En onbewust leert hij optellen!  Verder leert hij op zijn beurt wachten,  eventueel een beurt overslaan. En het fenomeen winnen en verliezen! Want wil je winnen, moet je dollie in je bezit hebben. En dat zet je lachspieren op scherp. Want winnen,  ja dat willen we allemaal wel.

Kwartet

Naast het bordspel en een puzzel, heb ik ook kwartet aangeschaft. Kwartet, eigelijk hadden we dat daarvooe nog nooit gedaan. We hebben het wel jn huis, maar we waren gewoon nog zo in het memory en stratego junior. En de richtleeftijd is 5 jaar, stond op het doosje. Nu is hij wel 5.. maar het leek gewoon nog te moeilijk.  Totdat oma kwam! En de wilde wel een spel spelen met hem (zoals altijd). Ik wilde meedoen om het aan J uit te leggen, maar ik had het druk inde keuken. En ergens vond ik het zielig voor mijn moeder dat ze een te moeilijk spel had, want J wilde dit, en geen memory!

En wat een verassing, want oma moest weg eb savonds, voor het slapen gaan zei J, zullen we 1 keer kwartetten? Ja leuk dacht ik meteen! En hij schudde kaarten, maakte een pot. Zette een groot boek tussen ons in om zijn kaarten neer te leggen. En als heel snel riep hij 'kwartet'! Nou ik was verrast.

Ondertussen tientallen keren gespeeld en eerlijk is eerlijk, hij is er erg goed in. 9 van de 10 keer wint hij.

De film

Nu moeten we alleen nog de film zien. Eigenlijk weet hij niet dat er een film van is. Dat wil ik hem wel zeggen, maar hij kijkt al bijna 2 uur tv per dag en dat is alleen paw patrol. Dus voorlopig houden we het even stil. Voorlopig.. hoewel ik de trailer gezien heb en gezien heb dat ik via netflix kan kijken,  ben ik ook wel benieuwd. Eerst maar eens dat netflix account aanmaken dan ;)

Leeftijdsgericht

De richtleeftijd voor het boek van Pluk van de Petteflet is 4 jaar. Een mooie leeftijd, want met deze leeftijd  gaan ze opnieuw ontdekken. Ze gaan naar school en ze begrijpen veelal dat de meeste verhalen fictie zijn. Het verschil tussen sprookjes en werkelijkheid begint te komen en wij zitten in de periode dat onze jongen telkens vraagt 'of iets echt bestaat'. Dus of er echt een krullevaar bestaat. Of er mensen zijn de echt met dieren kunnen praten. En of dino's echt bestaan (hebben). De schrijfwijze in dit boek is zo leuk dat ook ik het leuk vind om te lezen. En vooral de eerste keer, toen las ik stiekem al door. Want het leuke van dit verhaal is dat alles met elkaat verbonden wordt. En uiteindelijk alles (letterlijk) op zijn pootjes terecht komt. Want ook die gemeene mevrouw helderder, wordt een lieve mama. 'Want mama, het is toch vréselijk als een kind.zich niet vies mag maken?' J, 25 sep 2016, heeft hij dit gezegd. En nog steeds vind ik dat heel mooi gezegd (hoewel het bijna letterlijk uit het boek komt) uit de mond van een 5 jarige.