Snap
  • Kind

Peuter puber soms wel frustrerend

Lastig zo'n peuter puber. Stampvoeten, huilen en schreeuwen wanneer ze hun zin niet krijgen.

Ik heb een lieve dochter van 3 begrijp me daarin niet verkeerd.  Maar soms weet ik niet zo goed wat ik met haar aan moet.  Bij het minste of geringste begint ze te huilen of te schreeuwen.  

Deze week moest ze nieuwe schoenen hebben.  Ze had zelfs een maat overgeslagen.  Maar ze wilde geen nieuwe schoenen,  ze vond haar oude mooier en de schoenen in de winkel vond ze maar niks. Met als gevolg dat ze niet wilde passen en de hele winkel bij elkaar schreeuwde. Toen maar naar huis gegaan en een paar dagen later maar naar een andere winkel. Hier hetzelfde verhaal.  Uiteindelijk wint de aanhouder en heeft ze door een beetje chantage, zoals snoep, toch nieuwe schoenen.  

Soms schaam ik me voor haar gedrag en probeer ik het te negeren.  Ik vraag me vaak af hoe andere moeders met eigenwijze peuters om gaan . 

9 jaar geleden

Haha idd heel herkenbaar..me dochter vertel ik alles van te voren dat ze nieuwe schoenen uit mag zoeken..is een hele drama wat ze zoeken altijd uit qat je smaak niet is of niet past bij de kleren die ze draagt...naar een winkel gaan waar ze haar voeten opmeten en de schoenen bij haar gaan passen bij een vreemde zijn ze verlegen en is alles goed... Echt super blij met die service.. Eens geen drama.. En de fase gaat over.. Maar is idd soms erg vermoeiend die leeftijd..

9 jaar geleden

Je mag er wel om lachen. Achteraf kan ik dit zeker ook wel. Maar op zo'n moment kan ik wel door de grond zakken. Maar hoe jij het hebt gedaan is ook een goede.

9 jaar geleden

Hihi. Eigenlijk wil ik hier niet om lachen maar het is zooooo herkenbaar dat ik wel moet! Mijn zoon is twee en echt een peuter puber nachtmerrie! Vorige week stond ik in exact dezelfde situatie in de schoenwinkel. Oude schoenen 1,5e maat te klein (hoe kan dat?!) maar meneer wou alleen maar roze schoenen met glitters passen. Tja.... gillen natuurlijk toen hij niet mocht, rollen, stampen en... de hele winkel staarde me aan. Wat ik gedaan heb? Ik heb de winkelbediende met de meest afkeurende blik uitgezocht, mijn zoon instructies gegeven haar hand vast te houden en te blijven staan, schoenen gepakt (zonder te passen) en naar de kassa gelopen. Geinformeerd naar de mogelijkheid evt te ruilen voor een andere maat (dit was natuurlijk geen probleem), afgerekend, en terug gelopen naar mijn zoon en de medewerker die beiden totaal roerloos en verbijsterd naast elkaar stonden. Mijn zoon bij zijn hand gepakt en *met sarcastische ondertoon* gezegd: bedankt he! Okay, die winkel durf ik me niet meer te vertonen, hoewel ik nog een dikke knipoog kreeg van een paar klanten die het tafereel hadden aanschouwt, maar soms zit je er zo doorheen dat het om een creatieve aanpak vraagt. Ik wens je veel succes met deze pubertijd en onthoud; het gaat weer over, het is een fase!

9 jaar geleden

Het past bij de leeftijd... frustrerend! Geef je grens aan, met duidelijkheid kom je ver. Van te voren duidelijk bespreken wat je gaat doen samen, gezellig en wat je verwachting daarbij van haar is....